Ν. Πλουμπίδης

spe-ploumpidis.blogspot .com            αρ. πρωτ. 204            18/10/2018

ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ!

ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΝ «ΝΤΙΛΕΡ» ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ!

Σημείωση: Ο Σύλλογος θα καταθέσει ομαδική αίτηση στη διοίκηση για το σύνολο των εκπαιδευτικών που εργάζονται στα σχολεία της περιοχής μας για να μην παραγραφεί η δυνατότητα να διεκδικήσουμε τον 13^ο και 14^ο μισθό του 2013-2018.  Η αίτηση αυτή σε καμία περίπτωση δεν είναι δικαστική διεκδίκηση.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Αυτόν τον καιρό ξαναπαρουσιάζεται για άλλη μια φορά ως λύση στη «φτώχεια» μας η δικαστική διεκδίκηση του 13^ου & 14^ου μισθού.

Ως Σύλλογος δε θα μπορούσαμε βέβαια να μπούμε εμπόδιο στον κάθε συνάδελφο που θέλει να ασκήσει το όποιο δικαίωμά του. Οφείλουμε όμως να αποκαλύψουμε ότι για μια ακόμα φορά έχουμε να κάνουμε με φάμπρικα δικηγορικών γραφείων.

Δικηγορικά γραφεία στέλνουν σχετικές επιστολές σε Σωματεία και εργαζόμενους, προς άγραν πελατείας, ειδησεογραφικά δελτία διαφημίζουν τις πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί, και συνδικαλιστές που εξαντλούν την αγωνιστικότητά τους στις δικαστικές διεκδικήσεις μιλάνε για την αναγκαιότητα μαζικών προσφυγών.

Για άλλη μια φορά «κάνουν σημαία» κάποιες πρωτόδικες αποφάσεις Ειρηνοδικείων (αφορά κάποιους συναδέλφους ΙΔΑΧ – δηλ. εργαζόμενους Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου, που εργάζονται πολλοί κυρίως στους Δήμους), κρύβοντας ότι όχι μόνο έχουν πολύ δρόμο για να τελεσιδικήσουν, αλλά κι αν κριθούν αμετάκλητα, οι κυβερνήσεις στο όνομα των δημοσιονομικών περιορισμών μπορούν να μην τις υλοποιήσουν.

Οι αποφάσεις που επικαλούνται είναι, στην πλειονότητά τους, πρωτόδικες αποφάσεις. Αρκεί μια προσφυγή του εργοδότη τους για να παγώσει και να εξεταστεί ύστερα από χρόνια, σε ανώτερο δικαστικό επίπεδο.

  Ακόμα όμως κι αν το ΣΤΕ αποφανθεί υπέρ των εργαζόμενων η απόφαση αυτή, σε κάποιες περιπτώσεις, δεν εκτελείται από το κράτος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί  η θετική απόφαση του ΣΤΕ για τις περικοπές των συντάξεων η οποία ποτέ δεν εκτελέστηκε από το κράτος. Κρύβουν μάλιστα ότι για τον 13^ο και 14^ο μισθό το μεγαλύτερο μέρος των περικοπών έχουν κριθεί ως σύννομες, αφού το ΣΤΕ έκρινε το ΜΝΗΜΟΝΙΟ, σύμφωνα με το οποίο έγιναν αυτές οι περικοπές, όχι μόνο συνταγματικό, αλλά και αναγκαίο!!!

Επισημαίνουμε ακόμα ότι οι δικαστικές αρχές και ιδιαίτερα τα ανώτατα δικαστήρια (Άρειος Πάγος, Συμβούλιο Επικρατείας) δεν κρίνουν με τη λογική του δίκιου του αιτήματος, αλλά εξετάζουν κατά πόσο οι πράξεις και οι ενέργειες της διοίκησης, εν προκειμένω οι περικοπές του 13^ου και του 14^ου μισθού, βασίζονται στο νόμο.

Βολεύει και την κυβέρνηση και τα κόμματα, που χρόνια τώρα συναποφασίζουν με τους «θεσμικούς» τους εταίρους για την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν, να  έχουν… τους εργαζόμενους υπομονετικά να περιμένουν την επίλυση των μισθολογικών τους διεκδικήσεων μέσα από τα δικαστήρια, να σπέρνουν αυταπάτες ότι στην «μεταμνημονιακή εποχή» μπορούν να αυξάνουν και οι μισθοί μαζί με τα κέρδη των επιχειρηματιών.

Βολεύει το σύστημα γενικότερα να ενισχύει την αυταπάτη ότι ο σκληρός πυρήνας της δικαιοσύνης μπορεί να «αποφασίζει», στη γενική κατεύθυνση της πολιτικής τους κράτους, διαφορετικά από την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Η λύση βρίσκεται στα χέρια μας. Βρίσκεται στον πολιτικό, ταξικό, λαϊκό αγώνα.

Η διεκδίκηση της κάλυψης των μισθολογικών απωλειών πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε Σωματείου, κάθε εργαζόμενου. Κανείς συμβιβασμός με την λογική, ότι έγινε – έγινε, ούτε με τις αυταπάτες ότι η όποια ανάκαμψη της οικονομίας θα φέρει από μόνη της πίσω απώλειες, μισθούς και δικαιώματα.

Μόνη λύση είναι η συσπείρωση στα Συνδικάτα, ο οργανωμένος αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.