«Θα έλθει εποχή που η σιωπή μας, θα είναι δυνατότερη από τις φωνές που στραγγαλίζετε σήμερα!». Όγκαστ Σπάις, ηγετική μορφή της εργατικής εξέγερσης του Σικάγο

   Στις σημερινές συνθήκες κρίσης του καπιταλισμού, που κατακτήσεις και δικαιώματα ενός αιώνα ξεθεμελιώνονται, η συλλογική μνήμη επιστρέφοντας στην ματωμένη πρωτομαγιά του 1886 διεκδικεί ξανά αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, ριζική μείωση των ωρών εργασίας, μόνιμη και σταθερή δουλειά, επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις, Συλλογικές Συμβάσεις και ελεύθερο συνδικαλισμό.

  Η φετινή πρωτομαγιά βρίσκει το εργατικό κίνημα στη χώρα μας αντιμέτωπο με μια πρωτοφανή αντιλαϊκή λεηλασία σε όλο το φάσμα των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Το κεφάλαιο για να επιβιώσει σε συνθήκες γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης προχωρά σε κυριολεκτική αφαίμαξη της εργασίας και της ζωής μας ενώ η ανάπτυξή του σχεδιάζεται πάνω στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα. Εκατομμύρια εργαζόμενοι πετιούνται στην ανεργία και την πείνα ενώ όσοι εργάζονται κοστίζουν όλο και λιγότερα. Ο ολοκληρωτισμός γίνεται μορφή άσκησης εξουσίας, με τις δυνάμεις καταστολής, τη δικαστική εξουσία, τα ΜΜΕ, το φασισμό, να ακονίζουν τα μαχαίρια τους.

Το μέλλον που μας εγγυώνται κυβέρνηση και τρόικα, ΔΝΤ, ΕΕ και κεφάλαιο  είναι η δέσμευση κάθε πόρου για την αποπληρωμή του χρέους, ατομικές συμβάσεις με κινεζοποίηση των μισθών, ανεργία με ποσοστά της τάξης 30% και 50-60% για τους νέους, απολύσεις στο δημόσιο, κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές στο διεθνές και ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Τολμούν να εκβιάζουν όταν είναι πια φανερό πως η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σύγχρονο Νταχάου για τους λαούς.

                          Ένας άλλος δρόμος για την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τη νεολαία

  Η φετινή πρωτομαγιά, πρέπει να βρει τον κόσμο της εργασίας στους δρόμους του αγώνα και της αναζήτησης ενός νέου εργατικού Σικάγο, αντίστοιχου με τις τρομακτικές δυνατότητες που υπάρχουν, αρκεί η κοινωνία  να απαλλαγεί από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της ολοκληρωτικής υπαγωγής του ανθρώπου, στην κερδοφορία των «αγορών» και του κεφαλαίου.

   Κάθε χώρος δουλειάς πρέπει να γίνει χώρος μάχης των συλλογικών εργατικών συμφερόντων και δικαιωμάτων. Με γενικές συνελεύσεις, με επιτροπές αγώνα, να στείλουμε μήνυμα ανυπακοής και αποφασιστικού αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης και τη νικηφόρα σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου και του συστήματός του.

Συγκέντρωση στο Μουσείο, 11.00 π.μ., με τα πρωτοβάθμια σωματεία, πορεία στη βουλή και τα γραφεία της Ε.Ε.