ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ 8η Μάρτη

     αρ. πρωτ.  805                            13/3/2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ 8^η Μάρτη

 

Με μια μαζική βραδινή εκδήλωση στο 3ο ΔΣ Κερατσινίου, παρά το κρύο και τον κορονοϊό, τίμησε την Παρασκευή 11 Μαρτίου ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Κερατσινίου- Περάματος " Νίκος Πλουμπίδης" την 8η Μάρτη.

Στην εκδήλωση ανακοινώθηκε το διεκδικητικό πλαίσιο του συλλόγου από την αντιπρόεδρο Βιβή Τρύπα, η κεντρική ομιλία έγινε από τη Μαίρη Βρεττού, μέλος του Συλλόγου Γυναικών Κερατσινίου- Δραπετσώνας "η Στοργή του Παιδιού", ενώ δραματοποιημένη αφήγηση που επιμελήθηκε η Αλίνα Παπουτσή παρουσιάστηκε από αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς του 3ου ΔΣ Κερατσινίου αφιερωμένη στους πρώτους απεργιακούς εργατικούς αγώνες των υφαντριών στο εργοστάσιο Ρετσίνα στον Πειραιά.

Ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα με τους Κώστα Εγγλέζο και Σαμοΐλη Σταμάτη.

Μέσα από την εκδήλωση αναδείχθηκε το πραγματικό νόημα του εορτασμού της 8ης Μάρτη, τονίστηκε η αναγκαιότητα ο συλλογικός αγώνας των γυναικών για ισοτιμία και εργασιακά δικαιώματα να συνδέεται με την πάλη για οριστική απαλλαγή από τα εκμεταλλευτικά δεσμά του συστήματος.

Τέλος, ανακοινώθηκε το πλατύ κάλεσμα του Συλλόγου για συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην πανελλαδική ημέρα δράσης την Παρασκευή 18 Μαρτίου στις 14.00 στο Υπουργείο Παιδείας με κύριο αίτημα την μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, αυξήσεις στους μισθούς, εξίσωση δικαιωμάτων των αναπληρωτών με αυτά των μονίμων.

Παρακάτω παρατίθεται η ομιλία της Αντιπροέδρου του Συλλόγου Βιβής Τρύπα με τα ζητήματα αιχμής γύρω από το θέμα:

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι.

 

Η φετινή 8η Μάρτη είναι μέρα πάλης για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας. Είναι μέρα ενάντια στην εκμετάλλευση και το σύστημα που την γεννά. Φέτος όμως είναι και μέρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που εξελίσσεται στην Ουκρανία ακριβώς γιατί ο πόλεμος είναι η συνέχιση της ίδιας εκμεταλλευτικής πολιτικής, με θύματα γυναίκες, άντρες και παιδιά.

 

Η κατεύθυνση της πάλης των γυναικών βρίσκεται μέσα στον συλλογικό αγώνα, με τα εργατικά σωματεία τους άλλους φορείς του κινήματος. Βρίσκεται στη διεκδίκηση για τις ανάγκες των γυναικών στην εργασία, στην υγεία, στην προστασία της μητρότητας, στη μόρφωση.

 

Η βία που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες τις βιοπάλης έχει πολλά πρόσωπα αλλά μία πολιτική που την εκφράζει.

 

Είναι η βία της πολιτικής που αντιμετωπίζει την υγεία ως εμπόρευμα και τις αναγκάζει να χρυσοπληρώνουν γιατρούς και εξετάσεις για να φουσκώνουν τα κέρδη των ιδιωτικών ομίλων της Υγείας.

 

Είναι  εργοδοτική βία που εξουθενώνει τις εργαζόμενες σωματικά και ψυχικά με τα εξαντλητικά ακανόνιστα ωράρια, τους εξευτελιστικούς μισθούς, με τις αναστολές των ρεπό και των προγραμματισμένων αδειών, την εντατικοποίηση, τα 10ωρα και 12ωρα, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

 

Είναι η βία της ακρίβειας που εξανεμίζει το οικογενειακό εισόδημα, των φουσκωμένων λογαριασμών του ρεύματος και των τιμών που έχουν πάρει την ανηφόρα στα σούπερ μάρκετ.

 

Είναι η βία της έλλειψης δημόσιων δωρεάν υπηρεσιών για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ που ρίχνει στις πλάτες των γυναικών την ευθύνη αυτή.

 

Είναι η βία του ιμπεριαλιστικού πολέμου που εκτοπίζει χιλιάδες από την χώρα τους για τον έλεγχο των δρόμων του εμπορίου, της ενέργειας, των πλουτοπαραγωγικών πηγών.

 

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Κερατσινίου-Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης» τιμάει αγωνιστικά την 8^η Μάρτη, πρωτοστατώντας για να δυναμώσει τώρα ο συλλογικός οργανωμένος αγώνας για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες των γυναικών στην εργασία, στην Υγεία και στην κοινωνική προστασία της μητρότητας. Δίνουμε συνέχεια στην αγωνιστική διεκδίκηση για μέτρα προστασίας του εργατικού, λαϊκού εισοδήματος, των εργασιακών, κοινωνικών δικαιωμάτων, της υγείας μας!

Εμπνεόμαστε από τους γεμάτους αυτοθυσία αγώνες των αγωνιστριών των περασμένων αιώνων που άνοιξαν τον δρόμο της πάλης για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση των γυναικών. Σε αυτό το δρόμο οι εργαζόμενες γυναίκες αντλούν τη δύναμη, το θάρρος, το κουράγιο για να αντιπαλέψουν την εκμετάλλευση, τους εκβιασμούς, τη βία, ιδιαίτερα την εργοδοτική, κρατική. 

Σε αυτή την κατεύθυνση μιλάμε με τις μαθήτριες και τους μαθητές μας για τους  αγώνες των αγωνιστριών γυναικών και στη χώρα μας, ξεκινώντας από την πρώτη καταγεγραμμένη απεργία των εργατριών του Ρετσίνα, φτάνοντας στο σήμερα στους αγώνες των γυναικών, των παιδιών, των εργατών της ΛΑΡΚΟ, που στηρίζουμε για να μείνουν στις δουλειές τους, στα σπίτια τους, στον τόπο τους, ενάντια στο έγκλημα που έρχεται να ολοκληρώσει η κυβέρνηση της ΝΔ, σε συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων. Να γνωρίσουμε στους μαθητές μας τη δράση όλων αυτών των γυναικών, που αγωνίστηκαν και άνοιξαν τον δρόμο της πάλης για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση των γυναικών.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ που έχουν διαμορφώσει για τις μισθωτές εργαζόμενες εργασιακές σχέσεις, ωράρια, δικαιώματα, ζωή- λάστιχο, για να κερδίζουν οι επιχειρηματικοί κολοσσοί από την πιο βαθιά εκμετάλλευσή τους. 

Δε συμφιλιωνόμαστε με την πολιτική ΕΕ και κυβερνήσεων για την “ισότητα των φύλων” και τις “ίσες ευκαιρίες” ανδρών και γυναικών στην εργασιακή ζούγκλα, που έχουν νομοθετήσει όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις. Η εργαζόμενη γυναίκα καλείται να προσαρμόσει τη ζωή της, να εργάζεται όσο, όπου και όποτε επιτάσσουν οι ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για μεγιστοποίηση της κερδοφορίας, με άστατα- πολύωρα- εξαντλητικά ωράρια, χωρίς προσωπικό ελεύθερο χρόνο για κοινωνική ζωή και δράση. 

Σε κάθε είδους πιέσεις και βίας που δεχόμαστε στους εργασιακούς χώρους, στην οικογένεια, σε κάθε πλευρά της ζωής μας επιλέγουμε το δρόμο του θάρρους, του συλλογικού αγώνα που μας δυναμώνει, που μας κάνει να αντέχουμε τις δυσκολίες. 

Γι’ αυτό βγαίνουμε μπροστά με το σωματείο μας και διεκδικούμε τη ζωή που αξίζει σε μας, τα παιδιά και τους μαθητές μας, με βάση τις δυνατότητες της επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης τον 21ο αιώνα. μία ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Διεκδικούμε μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. 

Για τις/τους αναπληρώτριες/ες εκπαιδευτικούς που  καθημερινά βιώνουν την αβεβαιότητα  και ανασφάλεια διεκδικούμε εξίσωση των δικαιωµάτων των αναπληρωτών µε εκείνα των µόνιµων εκπαιδευτικών. 

·         Ειδικά για τις αναπληρώτριες, εξίσωση των δικαιωμάτων των μόνιμων και των αναπληρωτριών εκπαιδευτικών στην προστασία της μητρότητας. Να εξασφαλιστούν άμεσα στις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς οι ίδιες άδειες µητρότητας µε εκείνες των µόνιµων (εγκυµοσύνης, λοχείας, ανατροφής) αλλά και οι αναγκαίες όποτε αρρωστήσουν αναρρωτικές άδειες. Ειδικότερα να εξασφαλίζεται η απαιτούµενη άδεια µε αποδοχές σε κάθε αναπληρώτρια που το έχει ανάγκη σ’ όλη τη διάρκεια της εγκυµοσύνης της. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούµενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος.

·         Μέτρα στήριξης των αναπληρωτών-τριών και των οικογενειών τους. Επίδοµα στέγασης, δωρεάν µετακινήσεις, δικαίωµα συνυπηρέτησης στα ζευγάρια των εκπαιδευτικών.

Διεκδικούμε τη μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτριών και αναπληρωτών εκπαιδευτικών που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των δημόσιων σχολείων. 

Δε συμβιβαζόμαστε τον 21ο αιώνα να στερούμαστε τα αναγκαία μέτρα προστασίας της Υγείας, ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, της μητρότητας. Αυτά τα δύο χρόνια της πανδημίας αποκαλύφθηκαν οι  μεγάλες και εγκληματικές ευθύνες  των κυβερνήσεων για την υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας. Φανερώθηκαν με τραγικό τρόπο οι συνέπειες από  την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, από την έλλειψη μέτρων  προστασίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα σχολεία και τις σχολές. Την ώρα που υποβαθμίζονται τα δημόσια μαιευτήρια και τα παιδιατρικά νοσοκομεία, ενισχύεται με κάθε τρόπο η επιχειρηματική δράση στο χώρο της υγείας. 

Δε συμφιλιωνόμαστε με την πολιτική που λογαριάζει τις ζωές μας με τη λογική του “κόστους- οφέλους”, με κριτήριο το κέρδος των μονοπωλίων, που τσακίζει από δέκα μεριές το εισόδημά μας με τους λογαριασμούς ενέργειας, τους άμεσους κι έμμεσους φόρους στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, ενώ οι μισθοί μας είναι καθηλωμένοι. 

Διεκδικούμε όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε κάθε εργαζόμενη να στέκεται στα πόδια της χειραφετημένη, χωρίς να εξαρτάται οικονομικά, κοινωνικά, συναισθηματικά στα πλαίσια του γάμου, της οικογένειας ή της διαπροσωπικής της σχέσης. Σ΄ αυτές τις συνθήκες ανασφάλειας, γίνεται όλο και πιο δύσκολο για μια γυναίκα να απεγκλωβιστεί από μια βίαιη παθογόνα σχέση. Αντιπαλεύουμε όλους τους παράγοντες- οικονομικούς, κοινωνικούς- που “γεννούν” τους δράστες- τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες εκτεθειμένες στην πολύμορφη βία, που φτάνει μέχρι τη σεξουαλική παρενόχληση, την ενδοοικογενειακή βία, το βιασμό, ακόμα και τη δολοφονία. 

Μέσα στο συλλογικό, οργανωμένο αγώνα του σωματείου μπορεί κάθε εργαζόμενη να βρει τη δύναμη ώστε με τη δική της αποφασιστική θέληση, στάση, δράση να αντιπαλέψει την εκμετάλλευση, κάθε είδους διάκριση, τη βία, την ανισότητα. 

Παλεύουμε για:

1.      Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες.

2.      Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, για την προστασία του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας. 

3.      Κρατική χρηματοδότηση και ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, των Νοσοκομείων και ΠΦΥ με προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού και λοιπού προσωπικού. Επαναλειτουργία των Νοσοκομείων που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια. Επίταξη των μεγάλων ιδιωτικών μονάδων Υγείας χωρίς αποζημίωση.   

4.      Δημόσιες και δωρεάν δομές συμβουλευτικής γονέων, παιδιών, οικονομικής, κοινωνικής στήριξης των διαζευγμένων γονιών, ιδιαίτερα των μονογονεϊκών οικογενειών. 

5.      Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και μείωση της τιμής του ρεύματος κατά 50%, κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και συνολικά στην ενέργεια. Κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Όχι στις κατασχέσεις και στους πλειστηριασμούς της λαϊκής περιουσίας. 

6.      Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δημιουργία και λειτουργία των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές κ.α.), με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ. Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία, σχολές, σε χώρους νεολαίας από επιστημονικούς κρατικούς φορείς.

 ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ: