ΟΛΟΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΙΟΥΝΗ, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, στις 19.30 (προσυγκέντρωση 18.30 στα Προπύλαια). ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ! ΟΙ ΗΠΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΑΝ ΤΟ ΙΡΑΝ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΟΛΕΘΡΟ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 

http://spe-ploumpidis.blogspot.com/      αρ. πρωτ.  1187                     22/06/2025

 

ΟΛΟΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΙΟΥΝΗ, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, στις 19.30 (προσυγκέντρωση 18.30 στα Προπύλαια)

ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ!

ΟΙ ΗΠΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΑΝ ΤΟ ΙΡΑΝ

ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΟΛΕΘΡΟ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 

Ο βομβαρδισμός του Ιράν από τις ΗΠΑ, τα ξημερώματα της Κυριακής, κλιμακώνει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σέρνει στην άβυσσο τους λαούς της Μέσης Ανατολής και όλου του κόσμου. 

Δεν χωρά καμιά αδιαφορία, καμία αναμονή. Οι καπνοί του πολέμου σκέπασαν τη γειτονιά μας, έφτασαν στα σύνορά μας.

Δεν νομιμοποιούμε την πολιτική εμπλοκής της χώρας μας στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής. Ούτε ορμητήριο του ΝΑΤΟ, ούτε θύτης άλλων λαών.

Απαιτούμε τώρα την άμεση διακοπή κάθε σχέσης της ελληνικής κυβέρνησης με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν έχει κανένα δικαίωμα να μπλέκει τη χώρα μας και τον λαό μας στα φονικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή.

Καταδικάζουμε και απαιτούμε να σταματήσει η παράδοση αεροδρομίων, λιμανιών, στρατιωτικών εγκαταστάσεων, εξοπλισμών και προσωπικού των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων για να στηρίξουν τις δολοφονικές επιχειρήσεις που διεξάγουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ απέναντι σε άλλους λαούς.

Οι συνεχιζόμενες επιθέσεις του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή έχουν σκορπίσει τον θάνατο στη γειτονική Παλαιστίνη, την οποία έχει καταδικάσει σε πραγματική γενοκτονία. Κλιμακώνει τα δολοφονικά του σχέδια με σειρά επιθέσεων σε Συρία, Λίβανο, Υεμένη και τώρα στο Ιράν με πρόσχημα το πυρηνικό του πρόγραμμα. Τώρα, η επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν σπέρνει τον όλεθρο σε όλους τους λαούς. Στόχος τους να επιβάλλουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του Ισραήλ και των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε. ξαναμοιράζοντας τη γη.

Οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν!

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει μετατρέψει τη χώρα σε ορμητήριο πολέμου και στόχο αντιποίνων! Συνένοχοι είναι όσοι καλύπτουν την εγκληματική αυτή πολιτική. Όσοι στηρίζουν τη στρατηγική συμφωνία με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ και του εγκληματία πολέμου Νετανιάχου, όσοι στηρίζουν τη στρατιωτική συνεργασία που υπέγραψαν η σημερινή και οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις.

Έξω η Ελλάδα από τις πολεμικές επιχειρήσεις και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο! Καμιά συνεργασία με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ! Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου – Να γυρίσουν πίσω τα πλοία και το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων που βρίσκονται σε αποστολές στο εξωτερικό.

Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό, σε όλους τους λαούς που υποφέρουν από τη βαρβαρότητα των ιμπεριαλιστών!

Να υλοποιηθεί η ομόφωνη απόφαση της ελληνικής βουλής του 2015 για ανακήρυξη ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ του 1967.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/6

 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 18/6

 

Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά ότι η νεανική παραβατικότητα δεν είναι ένα νέο, πρωτοφανέρωτο φαινόμενο, για το οποίο ευθύνεται η σύγχρονη οικογένεια. Η νεανική παραβατικότητα εμφανίζεται οξυμένη σε διάφορες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας των εκμεταλλευτικών κοινωνιών και σε κάθε φάση συνδέεται με την κοινωνική θέση των γονιών, από την οποία εξαρτάται κι αυτή των παιδιών και των εφήβων. Αυτό καθορίζει και τον τρόπο ζωής των οικογενειών τους, τις αντιλήψεις και τις παιδαγωγικές δυνατότητες της οικογένειας στις δοσμένες κοινωνικές - οικονομικές ιστορικές συνθήκες. Για παράδειγμα, στην πρώτη περίοδο του καπιταλισμού, με τη μαζική και χωρίς προϋποθέσεις μετακίνηση αγροτικών πληθυσμών στις πόλεις, τη διαμόρφωση γυναικείου εργατικού δυναμικού, εμφανίστηκε έντονα και η παιδική εργασία από τη νηπιακή ακόμα ηλικία, σε απάνθρωπες συνθήκες στη μεταποίηση, στους κλάδους της κλωστοϋφαντουργίας στην Αγγλία και αλλού. Παράλληλα, ορφανά παιδιά στρατολογούνταν για ένα κομμάτι ψωμί και μια υπόγεια στέγη από οργανωμένες εγκληματικές συμμορίες, που τα έβαζαν να κλέβουν, όπως αποδίδει η αγγλική λογοτεχνία.

Επίσης, η παραβατικότητα των παιδιών ως κοινωνικό ζήτημα εμφανίζεται οξυμένο σε περιόδους μετά από μεγάλους καταστροφικούς πολέμους, με τον τεράστιο αριθμό ορφανών παιδιών που βρέθηκαν στους δρόμους των πόλεων, όπως και μετά από μεγάλες καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις.

 

Ως εκπαιδευτικοί, ως παιδαγωγοί επιστήμονες γνωρίζουμε πως βασική ανάγκη του παιδιού και γενικότερα του ανθρώπου είναι αυτή της αναγνώρισης. Μια σειρά μελετών έδειξαν πως η αποστέρηση της ανάγκης των παιδιών για αναγνώριση συνδέεται με την ανάπτυξη της επιθετικής συμπεριφοράς. Η αδυναμία υλοποίησης αυτής της ανάγκης οδηγεί τα παιδιά και στην επιθετικότητα. Το ίδιο και η ματαίωση της ανάγκης για επικοινωνία με τους ενήλικες μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση της επιθετικότητας.

Να λοιπόν ένα σημαντικό ζήτημα. Ποιος είναι αυτός που δεν αναγνωρίζει τον νέο άνθρωπο; Ποιος του στερεί την αναγνώριση; Αλλά και ένα άλλο ερώτημα: Σε ποια πρότυπα και αξίες πρέπει να προσαρμοστεί ο νέος άνθρωπος για να αναγνωριστεί; Μήπως βασικές ιδέες και αξίες της κυρίαρχης τάξης δεν είναι ο ανταγωνισμός και ο ατομικισμός;

 

Σήμερα, ο διαπαιδαγωγητικός χαρακτήρας της οικογένειας φαίνεται να σχετίζεται με διάφορους παράγοντες που επιδρούν καθοριστικά στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Ο θεσμός της οικογένειας είναι άμεσα επιφορτισμένος με την φροντίδα, το μεγάλωμα των παιδιών, λειτουργεί ως μια από τις πρώτες μορφές κοινωνικοποίησης του παιδιού, καλλιεργεί κριτήρια τρόπου ζωής, τα οποία το παιδί εσωτερικεύει στην πορεία ανάπτυξης της προσωπικότητάς του. Όμως, έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές τόσο σε σχέση με την παλιά αγροτική οικογένεια, όσο και με την αστική, συνακόλουθα και την εργατική οικογένεια.

Η οικογένεια δεν αποτελεί ένα αδιαπέραστο κουκούλι πέρα κι έξω από την εξέλιξη της κοινωνίας. Ο ρόλος της καθορίζεται όπως ήδη προείπαμε, πάντα στο έδαφος ενός συγκεκριμένου κοινωνικού οικονομικού συστήματος και μάλιστα στη φάση της εξέλιξής του.

 

Είναι επιστημονικά καταγεγραμμένο το γεγονός ότι είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ψυχοκοινωνική εξέλιξη του παιδιού η ποιοτική σχέση με τους γονείς. Αυτή, πέραν των άλλων, μπορεί να συμβάλει στην εδραίωση της ικανότητας του παιδιού να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, ιδιαίτερα τα αρνητικά - όπως είναι ο θυμός, η απαξίωση, το άγχος -, να ηρεμεί τον εαυτό του, να αναπτύσσει ψυχική ανθεκτικότητα, να είναι ευπροσάρμοστο και λιγότερο επιρρεπές σε παρορμητικές και βίαιες συμπεριφορές. Είναι, όμως, επίσης επιστημονικά καταγεγραμμένο ότι η οικοδόμηση αυτής της σχέσης απαιτεί πρώτα απ' όλα εκπαίδευση των γονιών και βέβαια απαιτούμενο χρόνο. Πώς αλλιώς οι γονείς θα αποκτήσουν την απαιτούμενη δυνατότητα, αλλά και την οικειότητα για να γνωρίσουν τον χαρακτήρα του παιδιού, τι κάνει στην καθημερινότητά του, τους φίλους του, αλλά και για να συνεργαστούν με τους δασκάλους; Αλλά και οι δάσκαλοι πώς να γνωρίσουν τους μαθητές και τις μαθήτριες, τις αγωνίες τους, όταν συνωστίζονται 25-27 παιδιά ανά τάξη; Όταν η παρουσία ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών στα σχολεία στην καλύτερη περίπτωση είναι ένας ανά πέντε σχολεία; Όταν οι ελαστικές σχέσεις δεσπόζουν και εμποδίζουν το χτίσιμο της αναγκαίας παιδαγωγικής σχέσης μεταξύ μαθητή-δασκάλου ακόμα και στον ευαίσθητο τομέα της Ειδικής Αγωγής; Τα άθλια, άστατα ωράρια εργασίας εμποδίζουν τους γονείς να συμμετέχουν ενεργά στις δραστηριότητες των παιδιών, να παίξουν μαζί τους, να εντοπίσουν έγκαιρα τις αλλαγές στη διάθεση και τη συμπεριφορά τους, να ξέρουν τι τα απασχολεί.

Στην καλύτερη περίπτωση, για τους γονείς της εργατικής - λαϊκής οικογένειας πρωταρχικό καθήκον γίνεται η εξοικονόμηση δαπανών για τις εμπορευματοποιημένες εκπαιδευτικές, αθλητικές, καλλιτεχνικές δραστηριότητες αγωγής. Οι γονείς συνθλίβονται από το άγχος των ακανόνιστων ωραρίων, αν θα βγει ο μήνας. Ακόμα περισσότερο, η εργασία σε καθεστώς εργοδοτικής τρομοκρατίας, μόνιμης ανασφάλειας, σωματικής και ψυχικής εξόντωσης οδηγούν εκτός από την έλλειψη απαιτούμενου χρόνου και σε απώλεια διάθεσης, υπομονής. Επομένως, η βία δεν αναπαράγεται μόνο ή κυρίως μέσα στους τέσσερις τοίχους της οικογένειας. Το άγχος, ο θυμός, η ανία, η ματαιότητα, η έλλειψη ικανοποίησης από την εργασία, σε τελική ανάλυση η βία της εκμετάλλευσης «μεταφέρονται» στην οικογένεια, μολύνουν τη σχέση με το παιδί.

 

Στη συζήτηση στα διάφορα αστικά ΜΜΕ γίνεται αναφορά στην ηθικοπλαστική λειτουργία της οικογένειας, χωρίς να δίνεται έμφαση σε αυτές τις εξελίξεις. Δεν είναι κυρίως υπόθεση των γονιών η έλλειψη αξιών, της συλλογικότητας, η καλλιέργεια του ανταγωνισμού μέχρι της βίας, όπως κατηγορείται. Αυτά είναι χαρακτηριστικά της σήψης του κοινωνικοοικονομικού συστήματος που ζούμε, αναπαράγονται μαζικά από τα ΜΜΕ και κυρίως από το διαδίκτυο, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Διοχετεύονται αξίες, ιδέες, μοτίβα σχέσεων και συμπεριφορά με επίκεντρο τον ατομισμό, την εμπορευματοποίηση των πάντων, ακόμα και των ανθρώπινων σχέσεων, του ίδιου του ανθρώπινου σώματος, ειδικά του γυναικείου, την εγωκεντρική στάση, την αντίληψη «ο θάνατός σου η ζωή μου», την αποφυγή της δύσκολης πραγματικότητας μέσα από την εξάρτηση από αλκοόλ, ναρκωτικά, τζόγο κ.λπ., την αποξένωση, την ιδέα του εύκολου κέρδους πάση θυσία, την αντικοινωνική συμπεριφορά, ακόμα και την εγκληματικότητα.

Ποιο είναι το μέρος της ευθύνης των γονιών;

Από μια πρακτική άποψη, ο γονιός οφείλει να είναι γονιός, όχι και δάσκαλος, γιατρός, νοσοκόμος, παιδοψυχολόγος, εργοθεραπευτής... Ακόμα περισσότερο θα πρέπει να έχει με κοινωνική κρατική ευθύνη δωρεάν πρόσβαση στη σύγχρονη επιστημονική γνώση που θα τον βοηθήσει να κατανοήσει τους μηχανισμούς ανάπτυξης του παιδιού και να ανταποκριθεί με επάρκεια στις ανάγκες κάθε φάσης, στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε παιδιού. Τέτοιες δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες, όπως σχολές γονέων, συμβουλευτική γονέων, κοινωνικές υπηρεσίες, κέντρα Ψυχικής Υγείας είναι από τραγικά ελλιπείς έως ανύπαρκτες. Με αποτέλεσμα οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί των γονιών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας να βρίσκουν απαντήσεις είτε σε χρυσοπληρωμένες από την τσέπη τους και ενίοτε αμφιβόλου επιστημονικής εγκυρότητας (ένεκα του κέρδους) αντίστοιχες ιδιωτικές υπηρεσίες, είτε ψαρεύοντας στα θολά και προβληματικά νερά του διαδικτύου.

Προς διερεύνηση είναι το μέρος της συμβολής σε όλα τα παραπάνω της καραντίνας και του εγκλεισμού της πανδημίας, που επέτειναν τις αγωνίες των λαϊκών οικογενειών, αλλά και στέρησαν τις στοιχειώδεις συνθήκες σχολικής καθημερινότητας και κοινωνικοποίησης σε χιλιάδες παιδιά που σήμερα βρίσκονται ακριβώς στην προεφηβεία και εφηβεία. Τα συνήθισε στη διαδικτυακή ψυχρή επικοινωνία. Με αποτέλεσμα όχι μόνο να έχουν γνωστικά κενά, αλλά να δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν απευθείας, να σχετιστούν με τους συνομήλικους σε διαδικασία ζωντανής αλληλεπίδρασης, να αποδεχτούν ακόμα και βασικούς κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης.

Να συμπεράνουμε λοιπόν ότι το σχολείο και η οικογένεια είναι κοινωνική σχέση. Και οι δυο κοινωνικοί θεσμοί κοινωνικοποιούν στο έδαφος ενός συγκεκριμένου κοινωνικού σχηματισμού, με τις ταξικές αντιθέσεις του, τα αδιέξοδά του κ.α.

Σε τι διαπαιδαγωγεί το σημερινό αστικό σχολείο;

 Ο Μιχάλης Παπαμαύρος στο "Σύστημα της Νέας Παιδαγωγικής του" έγραφε: "η αγωγή ασκείται ανάλογα με την Κοινωνία που εξυπηρετεί", τονίζοντας παράλληλα: "Η Παιδαγωγική δεν βρίσκεται στα σύννεφα, παρά ενεργεί μέσα σε μια ορισμένη Κοινωνία".

Είναι ή δεν είναι απόρροια των ταξικών φραγμών στη μόρφωση η χαμηλή αυτοεκτίμηση, που όπως λένε σχετίζεται με το bullying; 'Η ας το θέσουμε και πιο συγκεκριμένα: Όλα αυτά τα παιδιά που η ταξική εκμεταλλευτική κοινωνία τα σπρώχνει στην πρώιμη κατάρτιση και τη μαθητεία από τα 15 τους χρόνια, έχουν αποδεχτεί ότι δεν παίρνουν τα γράμματα, έχουν ή δεν έχουν εσωτερικεύσει τέτοιο μίσος για την κοινωνία που τους στερεί όνειρα και δικαιώματα, που τελικά μπορεί να προχωρήσουν - υπό προϋποθέσεις - σε αυτό που ονομάζουμε σχολικό εκφοβισμό;

Το σημερινό αστικό σχολείο από τη μια ηθικολογεί και από την άλλη μετατρέπεται σε χώρο που μπαίνουν και βγαίνουν επιχειρήσεις, πολύ πρόσφατο άλλωστε το παράδειγμα εισόδου των ΠΑΕ σε σχολικούς χώρους, που εντέλει δημιουργεί στρατούς και οπαδούς. Το σχολείο αυτό είναι που χωρίζει σε μια προοπτική τα παιδιά, μαθαίνοντάς τους όμως - όπως λέει - να διαχειρίζονται τις αδυναμίες τους χωρίς άγχος, δηλαδή να μεταθέτουν τις κοινωνικές αιτίες για τη θέση τους στο σχολείο στον ίδιο τους τον εαυτό.

Και ποιος θα μιλήσει για το περιεχόμενο του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού για τα παιδιά της Τρίτης Γυμνασίου, που, μέσα από το πρόσχημα των διαφορετικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων, επιδιώκει να πείσει τους μαθητές για την «εκ φύσεως» ατομική διαφορετική επαγγελματική και εκπαιδευτική προοπτική τους; Με τις ασκήσεις αυτογνωσίας και το κάλεσμα στους μαθητές «ν' αγαπήσουν τον εαυτό τους», αυτό που ουσιαστικά επιδιώκεται είναι οι μαθητές ν' αποδεχτούν ενεργητικά την πρόωρη ταξική επιλογή, να εσωτερικεύσουν τις ταξικές ανισότητες σαν προσωπικές διαφορές και να διαχειριστούν το άτομό τους, «έξυπνα» και «ευέλικτα», προκειμένου να επιβιώσουν σ' έναν κόσμο ανταγωνιστικό!

Σε αυτό το πλαίσιο της ταξικής κατηγοριοποίησης σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών εντάσσεται και η πολυτυπία δημόσιων σχολείων που λανσάρει η κυβέρνηση με τη στήριξη πολλών κομμάτων. Από τη μία Ωνάσεια, Πρότυπα, Πειραματικά για τους λίγους και από την άλλη υποχρηματοδοτούμενα σχολεία για τους πολλούς που θα πέφτουν επιχρίσματα ταβανιών στα κεφάλια μαθητών.

Και για να φωτίσουμε και κάτι ακόμα:

Η κυβέρνηση, όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν δεν έχουν πάρει διαχρονικά κανένα ουσιαστικό μέτρο στον τομέα της πρόληψης, για τη στήριξη των παιδιών και των οικογενειών τους, όταν μάλιστα το ένα στα τρία παιδιά στην Ελλάδα βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Στην καλύτερη περίπτωση υλοποιούν αποσπασματικά ευρωενωσιακά προγράμματα με ημερομηνία λήξης.

Γιατί βία είναι μέσα στο σχολείο το ένα παιδί να έχει πρόσβαση σε εξωσχολική στήριξη και το άλλο όχι. Βία είναι το ένα παιδί να οργανώνει το χρόνο για να δώσει πανελλαδικές εξετάσεις για να περάσει σε κάποιο Πανεπιστήμιο και το άλλο να έχει συμβιβαστεί με τους ταξικούς τοίχους που ορθώνονται μπροστά του. Βία είναι να μην μπορείς να πας διακοπές και ο συμμαθητής σου να λέει πόσο ωραία πέρασε το καλοκαίρι. Βία είναι να ακούς τα μπράβο του δασκάλου και του καθηγητή και εσύ συνεχώς να είσαι το ξύλο το απελέκητο που πρέπει να τελειώνει το σχολείο νωρίς-νωρίς για να μάθει καμιά τέχνη.

Όπως σωστά επισημαίνει ο καθηγητής στο ΑΠΘ  Χρήστος Τουρτούρας: «Δεν είναι λίγα τα παιδιά της εργατικής τάξης, που, αντιδρώντας στην κυρίαρχη λογική, επιχειρούν την υπέρβαση του συστήματος, υιοθετώντας μία "αντισχολική κουλτούρα", με ανάλογα αντικομφορμιστικές συμπεριφορές που προκαλούν το σύστημα. Μετατρέπονται σε "μάγκες", που αναλαμβάνουν να ταράξουν την ηρεμία της σχολικής ζωής, διαχωρίζοντας τη θέση τους από τους κοινωνικά και σχολικά συμμορφωμένους συμμαθητές και δασκάλους τους, θέτοντας ωστόσο τελικά τους εαυτούς τους "εκτός νυμφώνος". Πρόκειται για εκείνους τους νέους που, απαξιώνοντας με τη σειρά τους το σχολείο και την κοινωνία που τους έχει ματαιώσει πολλαπλώς, καταδικάζουν, ουσιαστικά, τους εαυτούς τους στη διαιώνιση και αναπαραγωγή της ταξικής τους θέσης, κάνοντάς την να φαντάζει ως αναπόδραστο πεπρωμένο. Πρόκειται για μια διαδικασία αναπαραγωγής του κυρίαρχου συστήματος μέσω του σχολικού μηχανισμού και, μάλιστα, μέσα ακόμη και από την αμφισβήτηση και ανοιχτή αντιπαράθεση με αυτόν».

Είναι αυτά τα παιδιά λέμε εμείς οι εκπαιδευτικοί που πρώτα και κύρια θα τεθούν ως στόχαστρο να αποτελέσουν τα Τεχνικά Γυμνάσια της υποτιθέμενης λύσης του μπούλινγκ!

Η Εθνική Στρατηγική για την Πρόληψη της Βίας και την Αντιμετώπιση της Παραβατικότητας Ανηλίκων»,  ενισχύει τέλος τον ίδιο τον αντιδραστικό ρόλο του σχολείου, στο να μπολιαστούν τα μυαλά και οι συνειδήσεις των παιδιών μέσα σε μια κοινωνία που είναι δομημένη πάνω στη βία, στην ανομία και στην κοινωνική αδικία σε βάρος των πολλών.

Γι' αυτό και εισάγονται και μαθήματα «πολιτειακής αγωγής», αλλά και μηχανισμοί διαμεσολάβησης, στους οποίους μάλιστα εμπλέκουν και μαθητές έναντι συμμαθητών τους, για τη δήθεν «ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων»!

Διακηρύσσουν ότι θέλουν να εκπαιδεύσουν μη βίαιους πολίτες και εννοούν ότι θέλουν νέους που θα θεωρούν τη βία και τους πολέμους του εκμεταλλευτικού συστήματος μια κανονικότητα. Και την αντίδραση, την οργανωμένη συλλογική και μαχητική διεκδίκηση μιας ζωής με δικαιώματα, μιας άλλης καλύτερης κοινωνίας, απόκλιση και παραβατικότητα.

Στην ίδια λογική, η κυβέρνηση τον Μάρτη του 2023 ψήφισε νόμο για την καταπολέμηση της ενδοσχολικής βίας... Εκεί βλέπουμε ότι στον ορισμό της περιλαμβάνει τη «διατάραξη του μαθήματος»! Ανοίγοντας επικίνδυνους δρόμους, ακόμα μεγαλύτερης ποινικοποίησης και καταστολής των μορφών πάλης που επιλέγουν οι μαθητές.

Είδαμε να επιστρατεύονται κάμερες στα σχολεία, σχολικοί «συντονιστές», επιτροπές επιτήρησης, σχέδια για αστυνομική παρουσία εντός ή γύρω από τα σχολεία. Η κυβέρνηση της ΝΔ περιφέρει ως τρόπαιο τον μεγάλο αριθμό αποβολών που έχουν επιβληθεί.

 Οι εξαγγελίες για «το κινητό στην τσάντα», οι οποίες διαφημίστηκαν ως μέτρο για την πάταξη φαινομένων bullying και έκθεσης ανθρώπων στο διαδίκτυο αποτελεί τρανή κοροϊδία γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών. Αναμφισβήτητα, τέτοια φαινόμενα πρέπει να κόβονται στη ρίζα τους... Όμως το κινητό δεν είναι η αιτία, αλλά το μέσο με το οποίο εκφράζονται μέχρι τώρα τέτοιες κοινωνικές παθογένειες.

Γι' αυτό φάνηκε πολύ γρήγορα ότι μέτρα όπως η απαγόρευση των κινητών ή η πλατφόρμα για το bullying, δεν μπορούν και δεν θέλουν να λύσουν το πρόβλημα, που έχει πολύ βαθύτερες αιτίες και οι ρίζες του «ποτίζονται» από τις σάπιες «αξίες» που αποθεώνει το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα.

Άλλωστε, από το ίδιο κινητό που μένει στην τσάντα (ή στον φοριαμό...) τις ώρες του σχολείου, ο νέος και η νέα εκτίθενται όλη την υπόλοιπη μέρα σε κάθε λογής σαβούρα που παράγει και αναπαράγει η βιομηχανία του «περιεχομένου» (content), αναδίδοντας την μπόχα του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού, της κακοποίησης, της εκμετάλλευσης, της υποκουλτούρας.

Με αυτά τα μέτρα αποθεώνεται η ατομική ευθύνη, για να αθωώνεται το κράτος και η κυβερνητική πολιτική, με τη συνέχιση της υποχρηματοδότησης, της διατήρησης των απαράδεκτων - απαρχαιωμένων υποδομών και των τραγικών ελλείψεων σε προσωπικό.

 Καταδικάζεται η νέα γενιά να έρχεται αντιμέτωπη με ένα σχολείο όπου αντί για στήριξη κυριαρχεί η ποινικοποίηση.

Με την Εθνική Στρατηγική ετοιμάζουν ειδικά Τεχνικά Γυμνάσια - αναμορφωτήρια για τους «ανεπίδεκτους μαθήσεως» μαθητές, που ...ρέπουν προς την παραβατικότητα.

Για τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών ελπίδα και αγώνας κατά της βίας είναι το γεγονός ότι χιλιάδες μαθήτριες και μαθητές, φοιτητές, νέες και νέοι υψώνουν το ανάστημά τους κόντρα στη διαχρονική κυβερνητική πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματά τους στην εκπαίδευση και τη ζωή. Αγωνίζονται για να μην μπει μια μεγάλη «ταμπέλα» απαξίωσης της νέας γενιάς. Αγώνας κατά της βίας είναι να μην περάσει στη λαϊκή συνείδηση ότι γενικά όλοι οι νέοι σήμερα είναι παραβατικοί, είναι άχρηστοι, τεμπέληδες, που δεν προσπαθούν και δεν καταφέρνουν τίποτα και τελικά καταλήγουν στην εγκληματικότητα.

Δημιουργεί αισιοδοξία ο συντονισμένος αγώνας εκπαιδευτικών, μαθητών, γονιών να μην λειτουργήσουν Ωνάσεια σχολεία στο Πέραμα το 2025-2026, να μην πραγματοποιηθούν οι εξετάσεις τύπου pisa στα δημοτικά σχολεία του Κερατσινίου και του Περάματος για 4^η συνεχή χρονιά, να αποτραπούν οι συγχωνεύσεις τμημάτων που σωρηδόν επιχείρησε η κυβέρνηση.

Είναι πραγματικά ελπιδοφόρες οι δράσεις μέσα και έξω από τα σχολεία που πραγματοποίησαν οι μαθητές για να εκφράσουν την οργή αλλά συνάμα και την αλληλεγγύη τους  για το έγκλημα των Τεμπών, οι μαζικές εκδηλώσεις ( εικαστικές, μουσικές) ενάντια στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, η τεράστια αλληλεγγύη και υλική βοήθεια στους πρόσφυγες. Στον Σύλλογό μας είναι συγκλονιστική η έμπρακτη αλληλεγγύη σε ρουχισμό, άλλα είδη πρώτης ανάγκης στους πρόσφυγες της δομής του Σχιστού που κυριολεκτικά η κυβερνητική και ευρωενωσιακή πολιτική τους αφήνει στο έλεος του θεού.

Για εμάς τους εκπαιδευτικούς η καθημερινή μας δράση θέτει στο επίκεντρο των διεκδικήσεων αλλά και των δημιουργικών μας πρωτοβουλιών ένα σχολείο που θα προωθεί την ομαδικότητα, την αλληλοβοήθεια, την αλληλεγγύη.

Στη θέση της καλλιέργειας κλίματος γενικής απειλής μαθητών από μαθητές να μπαίνουν τα συνθήματα ‘Ένας για όλους και όλοι για έναν", "Μαζί είμαστε πιο δυνατοί".

Γιατί δεν υπάρχουν γεννημένα επικίνδυνα παιδιά, αλλά παιδιά που κινδυνεύουν, μέσα στο συγκεκριμένο σύστημα, είτε να πέσουν θύματα είτε να γίνουν θύτες.

Παλεύουμε για Ένα σχολείο ενιαίο, δωδεκάχρονο, που δεν κατηγοριοποιεί τους μαθητές, όπως σήμερα. Δίνει όσο το δυνατό σε όλους τους νέους την απαραίτητη γνώση για να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους με βάση την επαγγελματική επιλογή που θα κάνουν.

 Ο δάσκαλος που θέτει το λειτούργημά του στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, εκ των πραγμάτων έρχεται σε ρήξη με την κατεύθυνση που τον θέλει απλά διεκπεραιωτή ενός μαθήματος που μεταδίδει τις κυρίαρχες ανταγωνιστικές αξίες και ιδεολογικές κατευθύνσεις. Δουλεύει σταθερά με εκείνα ακριβώς τα παιδιά που είναι τα πιο «δύσκολα», τα παιδιά που λόγω της ταξικής - κοινωνικής τους καταγωγής ο δρόμος τους προς τη μόρφωση, τη γνώση δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.

Ένας εκπαιδευτικός που προσπαθεί να κάνει πράξη την αλληλεγγύη μέσα κι έξω από το μάθημα, που σκύβει στη σχολική αποτυχία όχι για να τη θεωρήσει αποτέλεσμα της δικής του δουλειάς, αλλά έχοντας επίγνωση των ταξικών παραμέτρων της, αναλαμβάνει το δικό του μερίδιο ευθύνης, αφιερώνοντας και χρόνο για να ανεβάσει το μορφωτικό επίπεδο των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Που από το δικό του μετερίζι συμβάλλει ώστε να γίνεται κατανοητό πως πρέπει η κοινωνία να γράφει στις σημαίες της το «ένας για όλους κι όλοι για έναν» για να πάρει και το αντίστοιχο περιεχόμενο το σχολείο.

Η διεκδίκηση για τη στήριξη προς τους μαθητές και τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα (οικονομικό, υγείας κ.λπ.), η απαίτηση μέτρων πρόληψης στο σχολείο, στους αθλητικούς και πολιτιστικούς φορείς, η διεκδίκηση μέτρων προστασίας απέναντι στην κακοποίηση, απέναντι στη φτώχεια, είναι ο δρόμος για να τεθούν σε πρώτη προτεραιότητα τα παιδιά και οι ανάγκες τους, αμβλύνοντας και τα φαινόμενα της νεανικής παραβατικότητας.

Και με τη δράση μας, με τις ιδέες μας, εκπαιδευτικοί και γονείς στέλνουμε μήνυμα στις νέες και τους νέους: Για να αντέξεις στη σημερινή σκληρή κοινωνία πρέπει να είσαι και ευαίσθητος και σκληρά διεκδικητικός, να συμπονάς με τον πόνο του άλλου, που τον βλέπεις σαν ίσο και όχι σαν «καημένο», να κοντοστέκεσαι και να ερμηνεύεις, να προσπαθείς να μπεις στη θέση του διεκδικώντας το δίκιο σου, όχι μόνο το δικό σου αλλά όλων.

Το προσωπικό «αυτοσυναίσθημα» εξυψώνεται παλεύοντας για τη ζωή όλων και όχι μειώνοντας και εξευτελίζοντας τους άλλους!

 

Παλεύουμε για έναν κόσμο όπως έγραφε και ο Ναζίμ Χικμέτ.

«Όπου κανένας πια δεν θα πεινά

Κανένας άλλον δεν θα φοβάται

Κανείς κανέναν δεν θα υποβαθμίζει

Κανείς ελπίδα δεν θα κλέβει κανενός...»,

 

Βασίλης Βατίστας, πρόεδρος ΣΕΠΕ «ΝΙΚΟΣ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ»

505 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ! ΜΑΖΙΚΟΤΑΤΗ Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ 94ης ΓΣ ΤΗΣ ΔΟΕ

 

http://spe-ploumpidis.blogspot.com/       αρ. πρωτ. 1186   18-6-2025

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

505 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ! ΜΑΖΙΚΟΤΑΤΗ Η ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ 94^ης ΓΣ ΤΗΣ ΔΟΕ

Μαζικότατη η ανταπόκριση των Συλλόγων Διδασκόντων των σχολείων ευθύνης του Συλλόγου να υπογράψουν το διεκδικητικό πλαίσιο που ομόφωνα εισηγήθηκε στη ΓΣ στις 2 Ιουνίου το ΔΣ εν όψει της 94^ης ΓΣ της ΔΟΕ. Μέχρι στιγμής έχουν υπογράψει 505 εκπαιδευτικοί. Και η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται στο διάστημα που απομένει.

Η πρόταση αυτή για συλλογή υπογραφών αποτέλεσε ιδέα των ίδιων των συναδέλφων που παρευρέθηκαν στη ΓΣ ( η οποία ήταν μαζικότατη αλλά δεν είχε απαρτία) με στόχο να ανοίξει ακόμα πιο πλατιά η συζήτηση για τις διεκδικήσεις μας και να αγκαλιάσει όλους τους συναδέλφους -μέλη του συλλόγου. Διεκδικήσεις που πρέπει να βγούνε μπροστά μέσα από τον αγώνα μας, προκειμένου με ακόμη καλύτερους όρους να παλέψουμε για τα σύγχρονα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

Οι εκπαιδευτικοί δίνουμε καθημερινά τον αγώνα για τη μόρφωση των μαθητών και κρατάμε όρθιο το σχολείο χωρίς ουσιαστική στήριξη από το κράτος, με εξευτελιστικούς μισθούς και μέσα σε ένα πλαίσιο γραφειοκρατίας, αυταρχισμού και εργασιακής – παιδαγωγικής απαξίωσης. Παίρνουμε τη σκυτάλη και συνεχίζουμε τους μεγάλους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος. Δίνουμε τη δική μας απάντηση στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης και των υπόλοιπων κομμάτων, στην πολιτική που λογαριάζει τις ζωές και τις ανάγκες μας σαν κόστος.

Λέμε ένα μεγάλο φτάνει πια! Οι Ζωές μας ή τα Κέρδη τους!

Καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων και για τα γεράκια του πολέμου.

Το ΔΣ καλεί όλους & όλες να συνεχίσουν να  υπογράφουν το διεκδικητικό πλαίσιο του Συλλόγου μας και να αποστέλλουν σκαναρισμένες τις υπογραφές στο email  του συλλόγου, αλλά και να παρακολουθήσουν δια ζώσης τις εργασίες της 94ης ΓΣ της ΔΟΕ (24, 25, 26 Ιουνίου στο ξενοδοχείο «Νοvotel» στην Αθήνα), ώστε με κάθε πρόσφορο τρόπο να πιέσουμε για τις αγωνιστικές εκείνες αποφάσεις που αντιστοιχούν στην ιστορικών διαστάσεων σύγκρουση που έχουμε μπροστά μας, υπερασπιζόμενοι-ες την παιδαγωγική μας υπόσταση, την εργασιακή μας αξιοπρέπεια , το ίδιο το δημόσιο σχολείο και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας !

«Σηκώνουμε το γάντι» μαζί με όλους τους εργαζόμενους απέναντι στην Κυβέρνηση και όλους τους συνοδοιπόρους της για την πρωτοφανή επιχείρηση τρομοκράτησης και στοχοποίησης όσων αγωνίζονται.

 

Σχετικά με τη λειτουργία της Το. Μ.Υ. Κεραμεικού και του Κ.Υ. Να πάψει η ΕΔΕ εναντίον του γιατρού της Το.Μ.Υ.. Να σταματήσει κάθε δίωξη ενάντια σε ασθενείς και υγειονομικούς της Το.Μ.Υ..

 

http://spe-ploumpidis.blogspot.com/       αρ. πρωτ. 1185   18-6-2025

 

Σχετικά με τη λειτουργία της Το. Μ.Υ. Κεραμεικού και του Κ.Υ.

Να πάψει η ΕΔΕ εναντίον του γιατρού της Το.Μ.Υ.. Να σταματήσει κάθε δίωξη ενάντια σε ασθενείς και υγειονομικούς της Το.Μ.Υ..

 

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Κερατσινίου-Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης», καταγγέλλει τη χρόνια υποβάθμιση, υποστελέχωση και διάλυση των πρωτοβάθμιων δομών υγείας στις γειτονιές μας.

Τα αποτελέσματα της πολιτικής του κόστους- οφέλους που δυσχεραίνουν την καθημερινότητα που βιώνουμε στα σχολεία μας, είναι εμφανή πέρα από το χώρο της Παιδείας και στο χώρο της υγείας.

Πολλές είναι οι καταγγελίες για τη λειτουργία της ΤΟΜΥ Κεραμεικού. Αυτή τη στιγμή στην Το.Μ.Υ.  και στο Κέντρο Υγείας που συστεγάζονται η κατάσταση έχει ως εξής:

Η Το.Μ.Υ. λειτουργεί με 6 άτομα προσωπικό (2 γενικοί ιατροί, 1 παιδίατρος, 2 επισκέπτες υγείας, 1 άτομο διοικητικό προσωπικό). Η στελέχωση αυτή, δεν επιτρέπει την σωστή λειτουργία των τμήματος επειγόντων, αφού ο γιατρός της κανονικής βάρδιας θα χρειαστεί να διακόψει την ροή της δουλειάς του για να αντιμετωπίσει κάθε επείγον περιστατικό. Επίσης, η δεύτερη βάρδια της δομής, καλύπτεται μόνο από 1 γενικό ιατρό και 1 άτομο διοικητικού προσωπικού που δεν επαρκεί, με αποτέλεσμα οι επισκέπτες υγείας συχνά να  αναγκάζονται να κάνουν και διοικητική δουλειά.

Αντίστοιχα στο Κέντρο Υγείας το τμήμα επειγόντων περιστατικών είναι υποστελεχωμένο και οι γιατροί αναγκάζονται να αφήσουν τα ραντεβού τους για να φροντίσουν ένα επείγον περιστατικό. Επιπλέον, δεν καλύπτονται οι απογευματινές βάρδιες από παθολόγο,  καρδιολόγο, παιδίατρο, πνευμονολόγο και χειρουργό.

Επιπλέον, δεν καλύπτονται καθόλου οι ειδικότητες του  νευρολόγου, ουρολόγου και ενδοκρινολόγου. Δεν υπάρχει υπέρηχος και το ακτινολογικό καλύπτει μόνο ακτινογραφίες σε χέρια και πόδια.

Το υπόλοιπο προσωπικό εκτός από γιατρούς είναι 12 άτομα. 6 επισκέπτες υγείας, 4 μόνιμοι νοσηλευτές και οι λοιποί νοσηλευτές εννοείται συμβασιούχοι, ενώ 2 από αυτούς  πηγαινοέρχονται και στο ΚΥ του Ταύρου!

Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως πολλά περιστατικά δε μπορούν να εξυπηρετηθούν καθόλου, άλλα με καθυστερήσεις και τα επείγοντα περιστατικά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά (πχ σε σοβαρό περιστατικό που θα χρειαστεί διασωλήνωση του ασθενούς).

Τέλος, αφού κάτω από τη διαρκή πίεση των εργαζομένων και των χρηστών της ΤΟΜΥ, έβαλαν σε λειτουργία το παιδιατρικό ιατρείο, οι υπεύθυνοι αποφάσισαν να το λειτουργήσουν σε ιατρείο ενηλίκων, αναμειγνύοντας έτσι παιδιατρικούς και ηλικιωμένους ασθενείς.

Η διοίκηση ενοχλημένη από τις διαρκείς οχλήσεις και κινητοποιήσεις του λαού της περιοχής, που αντιδρούν στη διάλυση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στη γειτονιά, προσέφυγε στην προσφιλή λύση των πειθαρχικών διώξεων. Πολιτική που σωρηδόν βλέπουμε να εφαρμόζεται και στον δικό μας κλάδο.

Το δόγμα του σώπαινε και σώπα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν δε μας τρομάζει! Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει να εφαρμόζει την πολιτική των προκατόχων της. Πολιτική λιτότητας που χαρίζει εκατομμύρια στο μεγάλο κεφάλαιο και απαιτεί να ζούμε με ψίχουλα εμείς! Επιχειρούν να φιμώσουν κάθε φωνή αντίστασης, κάθε φωνή που αποδομεί το κυβερνητικό αφήγημα των παροχών και της  δήθεν "ευμάρειας των πολιτών".

Ο γιατρός της Το.Μ.Υ. Κεραμεικού που διώκεται, δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ μόνος. Όπως εδώ και επτά χρόνια, που αγωνίζεται από κοινού με άλλους εργαζόμενους της Το.Μ.Υ. και μαζί με τους χρήστες και τις χρήστριες, για να διασφαλιστούν αξιοπρεπείς συνθήκες περίθαλψης, χωρίς να βάζουν τα νοικοκυριά το χέρι στην τσέπη.

Απαιτούμε:

·       Να πάψει η ΕΔΕ εναντίον του γιατρού της Το.Μ.Υ.. Να σταματήσει κάθε δίωξη ενάντια σε ασθενείς και υγειονομικούς της Το.Μ.Υ..

·       Να παραδοθεί το παιδιατρικό ιατρείο, που παραμένει ουσιαστικά ανενεργό, στην παιδίατρο της Το.Μ.Υ., ώστε να διασφαλιστούν συνθήκες ασφαλούς περίθαλψης για όλους τους χρήστες της δομής. Απαιτούμε τη λειτουργία της Το.Μ.Υ. σε δύο βάρδιες μόνο με πλήρη στελέχωση σε γιατρούς και υπόλοιπο προσωπικό και ασφαλείς συνθήκες περίθαλψης.

Αγωνιζόμαστε για Το.Μ.Υ. και Κ.Υ. Κεραμεικού

•          Στελεχωμένα με προσωπικό ιατρικό και μη, με ενιαίες σχέσεις εργασίας πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

•          Για τη στελέχωση και λειτουργία ιατρείου επειγόντων σε δυο πλήρεις καθημερινές βάρδιες.

•         Για κατ’ οίκον επισκέψεις γιατρών και νοσηλευτικών υπηρεσιών αιμοληψίας σε κατακεκλιμένους και ανήμπορους ασθενείς.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους υγειονομικούς και στους αγώνες τους για αξιοπρεπείς μισθούς, συνθήκες και ώρες εργασίας.

Ισότιμη, ελεύθερη, δωρεάν πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας χωρίς αποκλεισμούς φύλου, φυλής, εισοδήματος, εθνικότητας.

ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΤΟΥ ΣΧΙΣΤΟΥ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΩΝ ΡΟΥΧΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΗΜΑΤΩΝ

 Πολύ μεγάλη η ανταπόκριση των συναδέλφων στο κάλεσμα του συλλόγου μας για συλλογή καλοκαιρινών ρούχων και υποδημάτων για τη δομή προσφύγων του Σχιστού. Την Τετάρτη 11/6 μέλη του ΔΣ και συνάδελφοι πραγματοποίησαν  την παράδοση με ΙΧ αυτοκίνητα.

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΡΜΟΖΕΙ, ΣΤΗ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΚΥΡΙΑΚΗ 15/6 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΠΑΝΟΡΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

 

http://spe-ploumpidis.blogspot.com/                   αρ. πρωτ. 1184                 10/6/2025

 

 

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΡΜΟΖΕΙ, ΣΤΗ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 15/6 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΠΑΝΟΡΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

 

Μπορεί το σχολικό έτος να φτάνει στο τέλος του, ωστόσο οι εκπαιδευτικοί έχουμε το χρέος με κάθε αφορμή και με κάθε τρόπο να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για τη λευτεριά του. Δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι απέναντι στη γενοκτονία που συντελείται και εντείνεται μέρα τη μέρα από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ με τη συμβολή μάλιστα της ελληνικής κυβέρνησης της ΝΔ.

 

Δε μπορούμε να σιωπούμε την ώρα που η χρήση της πείνας ως όπλου πολέμου ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό έχει οδηγήσει στον θάνατο χιλιάδες παιδιά και αμάχους, με το 93% του πληθυσμού της Γάζας να αντιμετωπίζει πείνα, σύμφωνα με την Παγκόσμια Επισιτιστική Υπηρεσία.

 

Δε μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στην ανελέητη σφαγή από τον στρατό του Ισραήλ που στόχο έχει να σβηστεί η Παλαιστίνη από τον χάρτη.

 

Δε μπορούμε να ξεχνάμε ότι όλα αυτά γίνονται με τη στήριξη των ΗΠΑ, της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης, που είναι απολύτως συνένοχοι στα εγκλήματα πολέμου του ισραηλινού κράτους.

 

Τώρα είναι η ώρα να βγούμε μπροστά σε σχολικές γιορτές, να διαβάσουμε και να μοιράσουμε την ανακοίνωση του σωματείου μας, να απαγγείλουμε ένα ποίημα αφιερωμένο στα παιδιά της Παλαιστίνης. Τώρα είναι η ώρα να συζητήσουμε και να ζωγραφίσουμε με τους μαθητές μας και τις μαθήτριές μας σε τοίχους, χαρτόνια, καμβάδες τη σημαία της Παλαιστίνης. Να τραγουδήσουμε τον ύμνο της, που συνέθεσε ο σπουδαίος Μίκης Θεοδωράκης, για τον οποίο φέτος γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από τη γέννησή του.

 

Η σπίθα που ανάβει στα μάτια των μαθητών μας, όταν καταλαβαίνουν την ανάγκη να φωνάξουν για το δίκιο, να παλέψουν ενάντια στο άδικο, είναι αυτή που μας δείχνει τον δρόμο και τον ρόλο που έχουμε να διατελέσουμε. Τα σκετσάκια ενάντια στον πόλεμο που τελειώνουν με το σύνθημα “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”, οι εκθέσεις αντιπολεμικών έργων που δείχνουν ότι δεν πρέπει “να σκοτώνονται άλλο οι λαοί για τ’ αφέντη το φαϊ...” αναδεικνύουν ότι όσο και να προσπαθούν το δίκιο δε φιμώνεται. Ότι όσο και αν θέλουν να τρομοκρατούν, εμείς δεν αλλάζουμε πλευρά. Είμαστε πάντα με τους λαούς που αγωνίζονται για το δίκιο τους, τη λευτεριά τους, την αξιοπρέπειά τους.

 

Ακόμη και τις επόμενες βδομάδες οι δράσεις μας δε σταματούν! Με κάθε τρόπο εντείνουμε τη συζήτηση, παίρνουμε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης.  Οργανώνουμε προβολές ταινιών, εκθέσεις ζωγραφικής και έργων τέχνης, παρουσιάσεις βιβλίων που εξετάζουν το παλαιστινιακό ζήτημα. Δίνουμε το βήμα σε κάθε εκπαιδευτικό και νέο-νέα που προβληματίζεται, που θέλει να δείξει την αλληλεγγύη του, να την εκφράσει με κάθε τρόπο.

 

Ταυτόχρονα, την Κυριακή 15/6 είμαστε όλοι στους δρόμους στις 19:00 στο μετρό Πανόρμου και διαδηλώνουμε προς την πρεσβεία του Ισραήλ για:

 

●        Να ανοίξουν εδώ και τώρα οι δίοδοι ανθρωπιστικής βοήθειας

●        Να σταματήσει οποιαδήποτε συνεργασία (στρατιωτική-πολιτική- ερευνητική) με το κράτος του Ισραήλ

●        Να προχωρήσει η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους με βάση την ομόφωνη απόφαση της ελληνικής Βουλής το 2015

●        Να αποκτήσει επιτέλους ο παλαιστινιακός λαός το δικό του κράτος με βάση τα σύνορα του 1967.

 

 ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΠΛΕΥΡΑ,

ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

 

Διεκδικητικό Πλαίσιο και Πρόγραμμα Δράσης ενόψει της 94ης Γ.Σ. της ΔΟΕ

 

http://spe-ploumpidis.blogspot.com/                         αρ. πρωτ. 1183 

 

Διεκδικητικό Πλαίσιο και Πρόγραμμα Δράσης ενόψει της 94^ης Γ.Σ. της ΔΟΕ.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Πραγματοποιήθηκε σήμερα 2/6/2025 στο 5^ο ΔΣ Κερατσινίου η τακτική ΓΣ του Συλλόγου μας ενόψει της 94ης ΓΣ της ΔΟΕ, με μαζική συμμετοχή των συναδέλφων και συναδελφισσών χωρίς, ωστόσο, να διαπιστωθεί καταστατική  απαρτία. 

Η εισήγηση όπως παρουσιάστηκε ομόφωνα εκ μέρους του ΔΣ έγινε αποδεκτή καθολικά σε ενδεικτική ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε. Στη διαδικασία των τοποθετήσεων προτάθηκε από συναδέλφους το κείμενο/διεκδικητικό πλαίσιο της ομόφωνης απόφασης του ΔΣ να αποσταλεί στα σχολεία για συλλογή υπογραφών των συναδέλφων, ώστε με μαζικό τρόπο να αναδειχθούν τα καυτά προβλήματα του κλάδου, οι πολύ σημαντικές διεκδικήσεις, που πρέπει να βγούνε μπροστά μέσα από τον αγώνα μας, προκειμένου με ακόμη καλύτερους όρους να παλέψουμε για τα σύγχρονα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

Το ΔΣ του Συλλόγου μας καλεί όλους & όλες να υπογράψουν το κείμενο αλλά και να παρακολουθήσουν δια ζώσης τις εργασίες της 94ης ΓΣ της ΔΟΕ (24, 25, 26 Ιουνίου στο ξενοδοχείο «Νοvotel» στην Αθήνα), ώστε με κάθε πρόσφορο τρόπο να πιέσουμε για τις αγωνιστικές εκείνες αποφάσεις που αντιστοιχούν στην ιστορικών διαστάσεων σύγκρουση που έχουμε μπροστά μας, υπερασπιζόμενοι-ες την παιδαγωγική μας υπόσταση, την εργασιακή μας αξιοπρέπεια , το ίδιο το δημόσιο σχολείο και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας !

Ακολουθεί το διεκδικητικό πλαίσιο και πρόγραμμα δράσης:

Συμμετέχουμε μαζικά στις γενικές συνελεύσεις των σωματείων μας ενόψει της 94^ης ΓΣ της ΔΟΕ. Η στάση των χιλιάδων εκπαιδευτικών είναι καθοριστική. Παίρνουμε θέση για όλα τα ζητήματα που μας απασχολούν, παίρνουμε αγωνιστικές αποφάσεις για την κλιμάκωση του αγώνα μας το επόμενο διάστημα. «Σηκώνουμε το γάντι» μαζί με όλους τους εργαζόμενους απέναντι στην Κυβέρνηση και όλους τους συνοδοιπόρους της για την πρωτοφανή επιχείρηση τρομοκράτησης και στοχοποίησης όσων αγωνίζονται. Οι εκπαιδευτικοί δίνουμε καθημερινά τον αγώνα για τη μόρφωση των μαθητών και κρατάμε όρθιο το σχολείο χωρίς ουσιαστική στήριξη από το κράτος, με εξευτελιστικούς μισθούς και μέσα σε ένα πλαίσιο γραφειοκρατίας, αυταρχισμού και εργασιακής – παιδαγωγικής απαξίωσης.

Στις πρόσφατες δηλώσεις του Πρωθυπουργού, κατά την επίσκεψή του στο ΥΠΑΙΘΑ, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι «δεν έχουν θέση στην εκπαίδευση όσοι αρνούνται από θέση αρχής την αξιολόγηση» απαντάμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο: Ο μόνος που δεν έχει θέση στο δημόσιο σχολείο είναι η κυβερνητική πολιτική που φέρνει κατηγοριοποίηση, εμπορευματοποίηση και διώξεις! Θέση στη δημόσια εκπαίδευση έχουν όλοι όσοι παλεύουν για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών στις πιο αντίξοες συνθήκες, με αντίπαλο το κράτος και την κυβερνητική πολιτική.  Είναι βαθιά γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι θα επιβάλουν νέο «ιδιώνυμο» εν έτει 2025 με βάση τις απόψεις και τις πεποιθήσεις επάνω σε εκπαιδευτικά και κοινωνικά ζητήματα. Οι εκπαιδευτικοί από θέση αρχής αγωνιζόμαστε για ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά. «Αρνητές» του σχολείου για όλα τα παιδιά και του δικαιώματος στη συλλογική απεργιακή αντίσταση απέναντι στην κατηγοριοποίηση και εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, είναι η ίδια η κυβέρνηση, το ΥΠΑΙΘΑ και όσοι στηρίζουν αυτή την πολιτική.

Η Κυβέρνηση προσπαθεί για ακόμα μια φορά να εξαπατήσει την κοινωνία, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς εμφανίζοντας μια επίπλαστη «εικονική πραγματικότητα» για την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία. Επιδιώκει να κρύψει τα τεράστια και εκρηκτικά προβλήματα που έχει δημιουργήσει η πολιτική που εφαρμόζει, να υποβαθμίσει την πραγματική κατάσταση και τα προβλήματα που βιώνουμε οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία. Να καταστείλει την «αποκάλυψη» των σχεδίων της που έχουμε ως κλάδος προσπαθήσει να κάνουμε από την αρχή της χρονιάς. Η ίδια η Κυβέρνηση παραδέχεται ότι τα αντιεκπαιδευτικά της σχέδια δεν προχωράνε. Ο αγώνας του κλάδου όλα αυτά τα χρόνια της έχει θέσει σοβαρά εμπόδια. Η πολιτική των απειλών, των διώξεων και των πειθαρχικών όσων αγωνίζονται δεν έχει αποδώσει τα «προσδοκώμενα αποτελέσματα». Για αυτό γενικεύουν τις διώξεις και την τρομοκρατία απέναντι σε όποιον αντιδρά, διεκδικεί, αγωνίζεται. Θέλουν να φοβίσουν, αφού δεν πείθουν κανένα για την άδικη πολιτική τους.

Λέμε ένα μεγάλο φτάνει πια! Οι Ζωές μας ή τα Κέρδη τους!

Παίρνουμε τη σκυτάλη και συνεχίζουμε τους μεγάλους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος. Δίνουμε τη δική μας απάντηση στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης και των υπόλοιπων κομμάτων, στην πολιτική που λογαριάζει τις ζωές και τις ανάγκες μας σαν κόστος.

Καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων και για τα γεράκια του πολέμου.

Οι εκπαιδευτικοί δυναμώνουμε την οργάνωσή μας, τη συλλογικότητα και τη διεκδίκηση μαζί με κάθε κλάδο που παλεύει, ενισχύουμε τον ενιαίο πανελλαδικό συντονισμό του αγώνα μας με στόχο την ανατροπή. Απέναντι στους εμπορικούς πολέμους για το μοίρασμα των αγορών, των ματωμένων εξοπλισμών και τις προετοιμασίες για γενίκευση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, την κλιμάκωση του μακελειού στη Μέση Ανατολή, τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, τη συνέχιση των συγκρούσεων στην Ουκρανία, με την ελληνική κυβέρνηση να καμαρώνει για τη συμμετοχή της στη «συμμαχία των προθύμων» με αποστολή ακόμα και στρατευμάτων στα πεδία των μαχών.

Την ίδια στιγμή που το Ν.Α.Τ.Ο. απαιτεί 5% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες και η Ε.Ε. εξαγγέλλει 800 δισ. ευρώ ζεστό χρήμα για τις βιομηχανίες του πολέμου, βάζοντας «χέρι» μέχρι και στα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων, είναι πρόκληση να μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία. Να μας δίνουν αύξηση-κοροϊδία 60 λεπτών του ευρώ την ημέρα και να λένε ότι έχουμε πάρει τον 13^ο μισθό.

Την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ (25% αύξηση για τις τράπεζες, 770εκ € για τους ενεργειακούς ομίλους, 10%  αύξηση για τα σούπερ μαρκετ κ.α.) και  τα τρισεκατομμύρια πάνε κι έρχονται στα χρηματιστήρια από τους δασμούς των ΗΠΑ ή τα αντίποινα της Κίνας και των άλλων οικονομικών κέντρων, είναι πρόκληση να κηρύσσουν τη λιτότητα για τους εργαζόμενους. Να δουλεύουμε με μισθούς που δε φτάνουν να καλύψουν ακόμα και τις βασικές μας ανάγκες και να είναι μειωμένοι κατά 45% σε σχέση με το 2010. Να ζούμε την ασύλληπτη ακρίβεια, που έχει κάνει απλησίαστα ακόμα και βασικά είδη.

Μας  εξοργίζει, την ίδια στιγμή που βλέπουμε την κυβέρνηση της Ν.Δ και τα υπόλοιπα κόμματα της ΕΕ να μας μιλάνε για την «ευελιξία της οικονομίας» ή για τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και να χαρακτηρίζουν «εξαλλοσύνες» μια σειρά κατακτήσεις που τσάκισαν όλες οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια (πχ 13^ο και 14^ο μισθό), εμείς να αδυνατούμε να καλύψουμε ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες μας, όπως στην υγεία, που πρέπει να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη ακόμα και στα δημόσια νοσοκομεία, με την εμπορευματοποίηση και τη γενίκευση των απογευματινών χειρουργείων, αλλά και τον αποκλεισμό ενός σημαντικού τμήματος των εργαζομένων από την τέχνη, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, που αποτελούν βασικές κοινωνικές ανάγκες. Να βρισκόμαστε μέσα σε χώρους εργασίας – παγίδες θανάτου και νέες «κοιλάδες των Τεμπών» με 300 νεκρούς στον βωμό των κερδών των αφεντικών μόνο τα τελευταία 2 χρόνια. Να βλέπουμε τα κοράκια των τραπεζών και των funds να ορμάνε με λύσσα πάνω στη λαϊκή κατοικία και να γενικεύουν το αίσχος των πλειστηριασμών.

Δε θα πληρώσουμε εμείς τις ματωμένες μπίζνες, τους εμπορικούς και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους  τους.  Στον δρόμο της ανατροπής βρίσκεται η ελπίδα.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Ο κλάδος με αιχμή του δόρατος όλα τα μεγάλα ζητήματα που μας βασανίζουν καθημερινά μπορεί να βγει στο προσκήνιο και να ανοίξει ακόμα περισσότερο την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της Ν.Δ. και αυτή την πολιτική. Έχουμε δύναμη να καταφέρουμε πολλά. Να δείξουμε με το βέλος τον πραγματικό υπεύθυνο, την Κυβέρνηση και τα κόμματα που στηρίζουν την πολιτική που παίρνει τα πάντα από τους πολλούς και τα δίνει σε λίγα μεγάλα συμφέροντα.

·       Όλο το προηγούμενο διάστημα αναδείξαμε την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη του κλάδου για αυξήσεις στους μισθούς, για επαναφορά δώρων και για μέτρα στήριξης της καθημερινής μας διαβίωσης. Μεγάλο τμήμα συναδέλφων βιώνει με έντονο τρόπο την οικονομική εξαθλίωση. Η κατάσταση έχει φτάσει πραγματικά στο μη παρέκει. Χρειάζεται να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις το επόμενο χρονικό διάστημα ο κλάδος να μπει στον αγώνα με όρους αποφασιστικής αναμέτρησης και διεκδίκησης με βάση το πλαίσιο μας γιατί «πριν τελειώσει ο μήνας τελειώνει ο μισθός» και γιατί «δάσκαλος φτωχός – αμόρφωτος λαός». Να δυναμώσει η αγώνας για υπογραφή ΣΣΕ.

·       Από την αρχή της σχολικής χρονιάς αναμετρηθήκαμε με την προσπάθεια της κυβέρνησης για συμπτύξεις τμημάτων που στην πράξη σημαίνει λουκέτα σε λειτουργούντα τμήματα που αντιστοιχούν σε πάνω από 100 σχολεία πανελλαδικά. Πρόκειται για μια κυνική ταξική επιλογή της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘΑ ώστε να πετύχουν την περιβόητη «εξοικονόμηση» δαπανών για την εκπαίδευσης. Αποδεικνύεται ότι οι ανάγκες των μαθητών μας και όροι λειτουργίας των σχολείων μας αντιμετωπίζονται ως κόστος από την κυβέρνηση κάτι που συνέβαινε διαχρονικά και σήμερα ομολογείται κυνικά. Η κατανομή των μαθητών που πρόκειται να φοιτήσουν στην Α΄ Δημοτικού έγινε από τις αρμόδιες Πρωτοβάθμιες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης “σύμφωνα με τις διαθέσιμες θέσεις ανά Δημοτικό Σχολείο”, που σημαίνει επιβολή πολυπληθών σχολικών τμημάτων (25 μαθητές ανά τμήμα) και αποκλεισμό παιδιών από το σχολείο της γειτονιάς τους. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σκληρό και τρομακτικό σχέδιο για μαζικά κλεισίματα σχολείων με ταυτόχρονη συγκέντρωση μαθητών και γενίκευση των τμημάτων με 25παιδιά στα υπόλοιπα.

·       Τα κενά και οι ελλείψεις στα σχολεία ακόμα και λίγο πριν το τέλος της χρονιάς, με χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες, παρά το όργιο περικοπών κάνει την κατάσταση  μη διαχειρίσιμη για τη στοιχειώδη λειτουργία των σχολείων. Ενώ η πολιτική φτωχοποίησης των εργαζομένων για να κερδίζουν οι λίγοι αναγκάζει χιλιάδες εκπαιδευτικούς να μη δέχονται την πρόσληψη ή να παραιτούνται, γιατί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τους εξευτελιστικούς μισθούς.

·       Η κατάσταση με τη  χρηματοδότηση των σχολείων είναι τραγική. Υπάρχουν σχολεία που δεν έχουν ούτε τα βασικά είδη όπως καθαριστικά για να λειτουργήσουν. Βγήκαν και στην δημοσιότητα πρωτοφανείς καταστάσεις με σχολεία να αναγκάζονται να ανταλλάσσουν προϊόντα για να λειτουργήσουν. Είναι πολιτική επιλογή η οικονομική ασφυξία των σχολείων ώστε να εξωθηθούν στην αναζήτηση ίδιων πόρων. Επιδιώκουν να οδηγήσουν την εκπαίδευση στην αγκαλιά των χορηγών, των επιχειρηματικών συμφερόντων και αναγκάσουν τους γονείς να βάλουν το χέρι ακόμα πιο βαθιά στην τσέπη. Να πληρώσουν διπλά και τρίδιπλα. Έτσι οδηγούμαστε στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης.

·       Τα πολύ σοβαρά ζητήματα της ασφάλειας των σχολικών υποδομών με περιστατικά με τους σωλήνες να σκάνε εν ώρα μαθήματος και ταβάνια να καταρρέουν δεν είναι μεμονωμένα, αλλά δυστυχώς η επικίνδυνη καθημερινότητα στα περισσότερα σχολεία. Η απαξίωση των σχολικών υποδομών και η λογική του κόστους στη συντήρηση και ασφάλεια διαμορφώνει συνθήκες επικίνδυνες και εγκληματικές.

·       Η κυβέρνηση προχωρά με γοργούς ρυθμούς την πολιτική της κατηγοριοποίησης, της πλήρους εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Μετά τη διεξαγωγή σε επιλεγμένα σχολεία για 4^η συνεχόμενη χρονιά των διαγνωστικών εθνικών εξετάσεων-παρωδία τύπου «PISA», την οποία μπλοκάραμε ως Σύλλογος και φέτος και δεν πραγματοποιήθηκε σε κανένα από τα τρία οριζόμενα σχολεία του Συλλόγου μας, μετά την αθλιότητα με τα «Ωνάσεια» επιχειρηματικά σχολεία, τη λειτουργία των οποίων όμως μπλόκαρε στο Πέραμα για το σχολικό έτος 25-26 ο συντονισμένος αγώνας μαθητών, εκπαιδευτικών, γονιών, τη θεσμοθέτηση του Διεθνούς Απολυτηρίου (ΙΒ) σε Πρότυπα και Πειραματικά Λύκεια μετατρέποντας τα σύγχρονα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών σε ανισότιμη «ευκαιρία», προχώρησε ένα βήμα παραπάνω με την ανακοίνωση ίδρυσης Τεχνικών Γυμνασίων, «κοινωνικής εργασίας» για παιδιά με «αποκλίνουσα» συμπεριφορά, δηλαδή δημιουργία σχολείων-γκέτο σαν αναμορφωτήρια για να πεταχτούν οι «παραβατικοί» μαθητές. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να ταυτίζουν αυθαίρετα και απαράδεκτα τη βία και την παραβατικότητα με τους εργαζόμενους που τα «φέρνουν δύσκολα», να επιχειρούν να στοχοποιήσουν τον ριζοσπαστισμό και τους κοινωνικούς αγώνες.

Η τρομοκρατία δε μας σταματά! Να παρθούν πίσω όλες οι διώξεις!

Κάτω τα χέρια από τους συναδέλφους που διώκονται για συνδικαλιστική δράση!

Τη στιγμή λοιπόν που γιγαντώνονται τα εκρηκτικά προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης ως αποτέλεσμα της πολιτικής που θεωρεί τα παιδιά μας και την εκπαίδευση κόστος, η Κυβέρνηση και το Υπουργείο, εντείνουν την τρομοκρατία και την καταστολή απέναντι στους εκπαιδευτικούς που παλεύουν ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και μαθητών και αγωνίζονται για το δικαίωμα όλων των παιδιών στην μόρφωση.

Η ένταση του αυταρχισμού και της επίθεσης στα δικαιώματά μας δεν μας εκπλήσσει. Είναι προφανές ότι είμαστε σε μια περίοδο όπου όλες οι φωνές που αντιστέκονται στη βαρβαρότητα που ετοιμάζουν, στοχοποιούνται από το κράτος και τους μηχανισμούς του, την κυβέρνηση και τη Διοίκηση. Φαίνεται ότι οι συλλογικές αποφάσεις του κλάδου αλλά και η αντοχή χιλιάδων συναδέλφων παρά τις απειλές και τις διώξεις ενοχλούν. Όσο δυσκολεύονται να πείσουν για την πολιτική τους, τόσο αναβαθμίζουν τις αυθαιρεσίες και την επιχείρηση εκφοβισμού. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση του κλάδου μας, με τη βιομηχανία διώξεων και πειθαρχικών σε συναδέλφους για κάθε αφορμή, με τις καθημερινές  απειλές και τον «μπαμπούλα» των ποινών σε συναδέλφους, με την απειλή δυνητικής αργίας στη συναδέλφισσα στο Μενίδι, στην Παιανία, με την δυνητική αργία της συναδέλφου στον Πειραιά, που εφαρμόζοντας συλλογικές αποφάσεις μέσα από τα σωματεία τους, παλεύουν ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, για την άμεση μονιμοποίηση των νεοδιόριστων συναδέλφων τους, διεκδικούν λύσεις για τα προβλήματα των σχολείων μας.

Ο αγώνας που δίνουμε ενάντια στην αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση εδώ και 4 χρόνια παραμένει ανοιχτός γιατί αυτό το αποφάσισαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μέσα από τις μαζικές ΓΣ του Μάρτη του 2024 και η ΓΣ της ΔΟΕ το περασμένο καλοκαίρι. Είναι αγώνας για την υπεράσπιση του δημόσιο σχολείου και της παιδαγωγικής μας υπόστασης. Αυτός ο αγώνας έχει «αποκαλύψει» τα σχέδιά της κυβέρνησης, που στρέφονται ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Είμαστε όλοι δεσμευμένοι να τον συνεχίσουμε με βάση τις αποφάσεις μας. Οι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε υποπέσει σε κανένα πειθαρχικό παράπτωμα, ούτε αρνούμαστε κάποιο υπηρεσιακό καθήκον, αλλά συμμετέχουμε στις συλλογικές αποφάσεις της Ομοσπονδίας και ασκούμε το απεργιακό μας δικαίωμα. Η προσπάθεια εφαρμογής των ν. 4692/20 και 4823/21 σε επίπεδο δομής και περιεχομένου του σχολείου και το εργαλείο της λεγόμενης αξιολόγησης βρίσκουν ισχυρές αντιστάσεις. Και αυτή είναι μεγάλη παρακαταθήκη των αγώνων του κλάδου. Αυτόν τον αγώνα συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!

 

Συνεχίζουμε τον αγώνα συσπειρωμένοι στις αποφάσεις του κλάδου για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά των εκπαιδευτικών!

Απέναντι στη μοιρολατρία, στη λογική του “δεν γίνεται τίποτα”, “δεν αλλάζει τίποτα”, με τη σχεδιασμένη παρέμβασή μας και δράση έχουμε σημαντικά αποτελέσματα, βάζουμε στο επίκεντρο τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων. Αυτή η δύναμή μας φάνηκε στη συγκλονιστική απεργία στις 28 Φλεβάρη, 2 χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, και στις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν. Αυτές οι κινητοποιήσεις αποτέλεσαν αποφασιστική καμπή στις εξελίξεις. Στρίμωξαν την κυβέρνηση της Ν.Δ. και αποκάλυψαν ακόμα πιο εμφατικά ότι το κέρδος και οι  πολιτικές της εμπορευματοποίησης – ιδιωτικοποίησης κάθε πλευράς της ζωής μας, που ακολούθησαν πιστά και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, είναι δολοφονικές.

 Καμία αναμονή, καμία ανοχή σε αυτή την πολιτική και στους διαχειριστές της. Όταν η κυβέρνηση και τα κόμματα που υπηρετούν αυτή την αντιλαϊκή πολιτική ανησυχούν από τις τεράστιες διαδηλώσεις, πρέπει να μετατρέψουμε την ανησυχία τους σε εφιάλτη. Να βγούμε οι εργαζόμενοι, ο λαός, οργανωμένοι ακόμα πιο δυναμικά στο προσκήνιο. Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας στον δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής.

ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! Μπορούμε να κάνουμε πράξη τις δίκαιες διεκδικήσεις μας! Κανένας φόβος, καμία ανοχή, καμία αναμονή.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ-ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

l  Να αποδοθούν όλες οι ποινικές και πολιτικές ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών.

l  Υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς 20% και επαναφορά 13ου-14ου μισθού για να μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς! Να προσμετρηθεί στη μισθολογική εξέλιξη η διετία 2016 – 2017 που έχει «παγώσει».

l  Δυναμώνουμε τη συμμετοχή μας στις συλλογικές αποφάσεις του κλάδου ενάντια στην αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση. Να καταργηθούν οι νόμοι 4692/20 και 4823/21.

l  Να παρθούν πίσω οι διώξεις και τα πειθαρχικά! Στον Σύλλογό μας έχουν λάβει παραπεμπτικό για πειθαρχικό 5 νεοδιόριστοι συνάδελφοι. Να σταματήσουν εδώ και τώρα οι διώξεις, ούτε σκέψη για δυνητική αργία στις 2 συναδέλφισσες της Ανατολικής Αττικής. Να παρθεί πίσω η απόφαση της δυνητικής αργία της συναδέλφισσας από τον Πειραιά. Κάτω τα χέρια από το απεργιακό δικαίωμα.

l  Υπογραφή 12μηνων συμβάσεων για τους συμβασιούχους εκπαιδευτικούς-εξίσωση των δικαιωμάτων με αυτά των μόνιμων-εδώ και τώρα θέσπιση της 9μηνης άδειας ανατροφής τέκνων, άδεια επαπειλούμενης κύησης όση χρειαστεί, κανένας κόφτης στο επίδομα ανεργίας.

l  Μαζικούς μόνιμους διορισμούς όλων των συμβασιούχων στην εκπαίδευση.

l  Εξίσωση του ωραρίου των Νηπιαγωγών με αυτό όλων των εκπαιδευτικών.

l  Άμεση ακώλυτη  μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών που έχει παρέλθει η διετία της δόκιμης υπηρεσίας.

l  Άμεσα μέτρα για την κάλυψη όλων των αναγκών σε εκπαιδευτικό, ΕΕΠ, ΕΒΠ και βοηθητικό προσωπικό σε όλες τις σχολικές μονάδες!

l  Μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στις σχολικές μονάδες με άμεσους τεχνικούς ελέγχους από τις αρμόδιες υπηρεσίες των δήμων και του κράτους!

l  Εκπόνηση τώρα με ευθύνη του ΥΠΑΙΘΑ πανελλαδικού προγράμματος ανέγερσης νέων και εκ βάθρων συντήρησης των υπαρχόντων σχολικών κτηρίων.

l  Να σταματήσει η συμμετοχή της χώρας με όπλα, στρατό και οικονομική ενίσχυση στους πολέμους, να κλείσουν οι βάσεις. Καμία συνδιαλλαγή με εγκληματίες πολέμου! Αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης.

 

Με βάση τα παραπάνω διαμορφώνουμε το Πρόγραμμα Δράσης μας για το επόμενο διάστημα ως και την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς:

·  Συνεχίζουμε την κήρυξη απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία ή ενέργεια που συνδέεται  με την άσκηση των καθηκόντων μας που αφορούν στις διαδικασίες της ατομικής αξιολόγησης η οποία είναι κανονικά σε ισχύ.

·  Συνεχίζουμε με τα ενιαία κείμενα την πάλη ενάντια στις διαδικασίες της «εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης», ώστε η κατηγοριοποίηση να μείνει στα χαρτιά.

·    Συνεχίζουμε τις στάσεις εργασίας από ΔΟΕ και ΣΕΠΕ, προκειμένου να καλυφθούν όλοι οι συνάδελφοι σε όλες τις φάσεις της «αξιολόγησης».

·  Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις σε όλες τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης με αίτημα την άμεση παύση των διώξεων και των πειθαρχικών, τη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων και την έκδοση των διαπιστωτικών πράξεων από τα ΠΥΣΠΕ και ταυτόχρονη αξιοποίηση όλων των νομικών μέσων.

·  Στηρίζουμε με νομικά, κινηματικά και οικονομικά μέσα τους απεργούς και τους διωκόμενους. Απαιτούμε η ΔΟΕ σταθεί με όλα αυτά τα μέσα δίπλα στους εκπαιδευτικούς.

·  Επικοινωνούμε συνεχώς με τους γονείς με επιστολές, κοινές συσκέψεις και κινητοποιήσεις για ενημέρωση και κοινή δράση ενάντια στους πραγματικούς στόχους της κυβέρνησης με τις προωθούμενες αλλαγές στη δομή και το περιεχόμενο του σχολείου, που το θέλουν «αυτόνομο» και με εργαλείο την αξιολόγηση.

·  Συνεχίζουμε να παίρνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ενημέρωση και τη συσπείρωση του Κλάδου με συσκέψεις, συνελεύσεις, κινητοποιήσεις, συνεντεύξεις τύπου.

·  Τα σωματεία μας παραμένουν σε επιφυλακή και ετοιμότητα, για να αντιδράσουμε ενάντια στις νομοθετικές αλλαγές που θα προωθηθούν (εργασιακά, απολύσεις απεργών εκπαιδευτικών, κλπ)

·  Στις αρχές του Σεπτέμβρη προχωράμε σε ΓΣ και οργάνωση της πάλης, για την οργάνωση του αγώνα μας με  απεργιακές κινητοποιήσεις για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς μας και κατοχύρωση δικαιωμάτων (άδειες στους αναπληρωτές, ωράριο Νηπιαγωγών…), με βάση την πρόταση των ΣΕΠΕ κι ΕΛΜΕ.

·  Δυναμώνουμε τον πολύμορφο αγώνα, τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας, για την αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης.

·  Προχωράμε σε κοινές συσκέψεις και συντονισμένο αγώνα μαζί με τις ενώσεις, τους συλλόγους γονέων και την ΑΣΓΜΕ ενάντια στο νέο σχέδιο για μαζικά λουκέτα σε τμήματα που θα επιχειρήσει η κυβέρνηση.

·  ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Δ.Ο.Ε. ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΩΣ ΘΕΜΑΤΑ

1)    Τα μέτρα στήριξης ενάντια στις διώξεις και τα πειθαρχικά.

2)    Την επικαιροποίηση των οικονομικών διεκδικήσεων.

3)    Τη θέση για το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό.

Μέσα από όλη αυτή την προσπάθεια, βάζουμε τις βάσεις, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για την έναρξη απεργιακού αγώνα από την αρχή της σχολικής χρονιάς 2025 – 2026, με διάρκεια, κλιμάκωση και συντονισμό, για όλα τα αιτήματα του κλάδου, αγώνα που η μορφή, η διάρκεια και η προοπτική του θα αποφασιστεί από τον ίδιο τον κλάδο, μέσα από τις Γ.Σ. αμέσως μετά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.

Σε κάθε περίπτωση αποφασίζουμε ότι ο Σεπτέμβριος που έρχεται θα είναι απεργιακός, αγωνιστικός και με τον κλάδο στο προσκήνιο.

Είναι μονόδρομος να αγωνιστούμε και να νικήσουμε!

Κερατσίνι, 2/6/2025

 

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ-ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ

«Ν. ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ»

 

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΟΦΩΝΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΣΤΗΝ 94^η ΓΣ της ΔΟΕ

Α/Α	ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ	ΣΧΟΛΕΙΟ	ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ	ΥΠΟΓΡΑΦΗ