Ν. Πλουμπίδης

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Για το ζήτημα της Επιμόρφωσης των Εκπαιδευτικών

Το ζήτημα της επιμόρφωσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των διεκδικήσεών μας για την εργασιακή και επιστημονική στήριξη των εκπαιδευτικών. 

Η πρόταση μας για την επιμόρφωση του εκπαιδευτικού συνδέεται άμεσα με τον κρίσιμο ρόλο που έχει να διαδραματίσει σε ένα σχολείο το οποίο πρέπει να καλύπτει τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας.

Διεκδικούμε ολόπλευρη στήριξη, από την πλευρά του κράτους, του εκπαιδευτικού παιδαγωγικού έργου ταυτόχρονα με τον αγώνα μας για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, στήριξη της ειδικής αγωγής, στελέχωση των σχολείων με όλο το αναγκαίο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό, με τη μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη.

Τα τελευταία χρόνια στην πράξη έχει σταματήσει κάθε διαδικασία σταθερής και περιοδικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών με ευθύνη του κράτους. Το ζήτημα της παραπέρα επιστημονικής εμβάθυνσης μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση του κάθε συναδέλφου είτε μέσα από πανάκριβα μεταπτυχιακά προγράμματα είτε μέσα από διάφορα σεμινάρια αμφιβόλου ποιότητας και επιστημονικότητας.

Η διαδικασία της επιμόρφωσης, από της δομές του Υπουργείου Παιδείας και των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, αφορά κυρίως την προώθηση – εμπέδωση των κατευθύνσεων του Αναλυτικού Προγράμματος ή Υπουργικών Αποφάσεων και επιπλέον μιας σειράς κατευθύνσεων της Ε.Ε., ευρωπαϊκών προγραμμάτων κ.ά. Στην ουσία μέσα από τα όποια σεμινάρια και επιμορφώσεις προωθείται η αντιεκπαιδευτική πολιτική.  

Στο σημερινό σχολείο, που σαν βασικό στόχο έχει την υλοποίηση των απαιτήσεων για την προετοιμασία ενός νέου ανθρώπου, ενός εργαζομένου κομμένου και ραμμένου στο καλούπι των απαιτήσεων της αγοράς και της καπιταλιστικής οικονομίας, η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών άρα και η επιμόρφωσή τους είναι αλήθεια ότι υποτάσσεται στους στόχους αυτούς. Από την άποψη αυτή μας ενδιαφέρει το περιεχόμενο της μόρφωσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, οι στόχοι τους και ο προσανατολισμός τους. Το ζήτημα της επιμόρφωσης δεν είναι ένα τεχνικό ζήτημα (π.χ. αν θα γίνεται εντός ή εκτός σχολείου, αν θα υπάρχει μητρώο επιμορφωτών κ.ά.) αλλά είναι πεδίο διεκδίκησης και σύγκρουσης ανάμεσα στο σχολείο της αγοράς, της Ε.Ε. και του ανταγωνισμού και στο σχολείο των λαϊκών αναγκών, το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο, Γενικής Παιδείας, θεωρίας και πράξης.

Το σχολείο αυτό κατά τη γνώμη μας «απαιτεί» έναν εκπαιδευτικό που θα έχει ολοκληρωμένη-παιδαγωγική συγκρότηση. Αυτό συνεπάγεται υψηλή μόρφωση στις ειδικές επιστήμες, ενίσχυση της ικανότητας στην ερευνητική μεθοδολογία, τη σύνδεση θεωρίας και πράξης, ικανότητα δημιουργικής εφαρμογής των παιδαγωγικών αρχών και πάνω απ΄ όλα απαιτεί σπουδές και διαδικασίες επιμόρφωσης που βασίζονται σε στέρεο επιστημονικό υπόβαθρο.

Με βάση αυτό απαιτούμε σήμερα:

Tο κράτος να έχει την πλήρη ευθύνη της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών και να τη φέρνει εις πέρας και ταυτόχρονα στις Παιδαγωγικές Σχολές να λειτουργούν προγράμματα τακτικής επιμόρφωσης όλων των εκπαιδευτικών μέσω μόνιμων τμημάτων επιμόρφωσης. Έτσι καθίστανται άχρηστες οι οποιεσδήποτε μετέπειτα πιστοποιήσεις, έλεγχοι και διαγωνισμοί, για να αποδείξουν οι εκπαιδευτικοί τα προσόντα τους, προκειμένου να μπουν στις σχολικές τάξεις.

Διεκδικούμε άμεσα:

·           Καμία σκέψη για απόσπαση της παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας από το πτυχίο. Το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.

·           Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων για την κάλυψη των άμεσων αναγκών λειτουργίας των σχολείων. Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Εξίσωση δικαιωμάτων αναπληρωτών και μόνιμων συναδέλφων.

·           Κατάργηση του πιστοποιητικού παιδαγωγικής επάρκειας, του θεσμού του δόκιμου εκπαιδευτικού, όλων των εμποδίων για την εξάσκηση του επαγγέλματος.

·           Στις Παιδαγωγικές Σχολές να λειτουργούν προγράμματα τακτικής επιμόρφωσης όλων των εκπαιδευτικών μέσω μόνιμων τμημάτων επιμόρφωσης. Επιμόρφωση ενιαία, δημόσια και δωρεάν, μέσα από Παιδαγωγικές Σχολές, με κεντρική κρατική ευθύνη και πλήρη και αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση.

●     Ετήσια περιοδική επιμόρφωση για όλους τους εκπαιδευτικούς, με πλήρη απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, η οποία να υπηρετεί τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των μαθητών.

·           Να επανέλθει η εκπαιδευτική άδεια με αποδοχές και να καλύψει παραπέρα σπουδές.

·           Άμεσα να παρθούν μέτρα για το κόστος και τις προϋποθέσεις επιμόρφωσης, όπως μετακίνηση, διατροφή, συγγράμματα, παροχή πάσο κλπ.

·           Δωρεάν πρόσβαση σε επιστημονικά περιοδικά, βιβλιοθήκες, επιστημονικά συγγράμματα με ευθύνη του κράτους.

24 Μάη 2018